پیام‌های کلیدی
- مطالعات موجود در این مرور نشان می‌دهند که تست‌های مولکولی (براساس مولکولی که حاوی دستورالعمل‌های ژنتیکی مورد استفاده در رشد، نمو، عملکرد و تولید مثل باکتری‌ها است) ممکن است تست‌های کمکی بسیار مفیدی در تشخیص عفونت خون (سپسیس (sepsis)) در نوزادان باشند، زیرا نتایج سریعی را ارائه می‌دهند.
- استفاده از تست‌های مولکولی ممکن است به ما کمک کند تا مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را در نوزادان بدون عفونت خون سریع‌تر متوقف کنیم، زیرا نتایج آن‌ها سریع‌تر از کشت‌های خون (آزمایشی که باکتری‌ها یا دیگر میکروب‌ها را در خون بررسی می‌کند) آماده می‌شوند. بااین‌حال، برای اثبات این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است.
چرا بهبود روند تشخیص سپسیس در نوزادان مهم است؟
روش کنونی تشخیص عفونت (بیماری ناشی از میکروب‌ها) در نوزادان تازه متولد شده، گرفتن خون یا دیگر مایعات بدن (یا هر دو) و کشت (رشد) باکتری‌ها در یک آزمایشگاه است. بااین‌حال، روش‌های کشت می‌توانند برخی عفونت‌ها را تشخیص نداده و زمان زیادی تا ارائه نتایج (48 تا 72 ساعت) لازم باشد. ما تست‌های مولکولی جدیدی برای تشخیص عفونت داریم. تست‌های مولکولی سریع هستند و ممکن است در تشخیص عفونت‌ها در مقایسه با روش‌های کشت مرسوم دقیق‌تر باشند.
تست مولکولی چیست؟
یک تست مولکولی بر اساس تشخیص DNA (مولکولی که حامل دستورالعمل‌های ژنتیکی مورد استفاده در رشد، نمو، عملکرد و تولید مثل است) از باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌هایی است که باعث عفونت می‌شوند.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
ما خواستیم بدانیم که تست‌های مولکولی، عفونت را بهتر از روش‌های کشت استاندارد در نوزادان تازه متولد شده تشخیص می‌دهند یا خیر.
ما چه‌کاری را انجام دادیم؟
ما برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که صحت (accuracy) تست‌های مولکولی را برای تشخیص عفونت در نوزادان تازه متولد شده بررسی کردند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را به شواهد، بر اساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما 74 مطالعه را پیدا کردیم که روش‌های مولکولی را با روش‌های کشت مقایسه کردند. ما فقط توانستیم از داده‌های 68 مطالعه استفاده کنیم که شامل 14,309 نوزاد بودند.
نتایج این مطالعات نشان می‌دهند که روش‌های مولکولی ممکن است صحت متوسطی در تشخیص عفونت در نوزادان تازه متولد شده داشته باشند. تست‌های مولکولی ممکن است آزمایش‌های کمکی بسیار مفیدی در تشخیص عفونت‌های خونی باشند، زیرا نتایج سریعی را ارائه می‌دهند.
اگرچه در رابطه با انتخاب کودکان تازه متولد شده برای این مرور مشکلاتی وجود داشت، در مجموع، روش‌های مورد استفاده در این مطالعات، کافی بودند.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
مطالعات واردشده، تشخیص عفونت را با استفاده از کشت خون متداول انجام دادند (به این، استاندارد مرجع می‌گویند). مشخص نیست که این روش همه نوزادان تازه متولد شده مبتلا به عفونت را به درستی تشخیص می‌دهد یا خیر. ما مطالعات را در یک دوره طولانی (1997 تا 2022) وارد کردیم و روش‌های مورد استفاده ممکن است تغییر کرده باشند، که می‌تواند توضیح دهد چرا نتایج بین مطالعات متفاوت هستند. ممکن است مطالعات با دقت ضعیف منتشر نشده باشند.
این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا آگوست 2023 به‌روز است.
منابع حمایت مالی مطالعه
هیچ‌یک از مطالعات بودجه‌ای را دریافت نکردند.
سنجش مولکولی، نتایج سریعی را تولید کرده و صحت تشخیصی متوسطی دارد. سنجش‌های مولکولی ممکن است از مصرف بیش‌ازحد آنتی بیوتیک‌ها در نوزادان مشکوک به سپسیس پیشگیری کند. کارایی و مقرون‌به‌صرفه بودن این سنجش‌های مولکولی باید با استفاده از کارآزمایی‌های تصادفی‌‌سازی شده‌ای ارزیابی شود که سنجش‌های مولکولی را به‌عنوان یک آزمایش کمکی در مقابل روش‌های مرسوم بدون آزمایش کمکی در نوزادان مشکوک به سپسیس مقایسه می‌کنند.
کشت‌های میکروبی برای تشخیص سپسیس نوزادان، دارای حساسیت پائین و تاخیر در گزارش‌دهی هستند. پیشرفت‌ها در میکروبیولوژی مولکولی، سنجش‌های مولکولی (molecular assays) جدیدی را ابداع کرده که سریع هستند و می‌توانند پیامدهای نوزادی را بهبود بخشند.
ارزیابی صحت (accuracy) تشخیص روش‌های مولکولی مختلف برای تشخیص سپسیس با کشت مثبت باکتریایی و قارچی در نوزادان و بررسی ناهمگونی (heterogeneity) میان مطالعات از طریق آنالیز زیرگروه‌های طبقه‌بندی شده بر اساس سن بارداری و نوع بروز سپسیس و مقایسه تست‌های مولکولی با یکدیگر.
در آگوست 2023، به جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase، و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی پرداختیم. فهرست منابع مطالعات واردشده و مرورهای سیستماتیک را که مربوط به مداخله یا جمعیت مورد بررسی در این مرور بودند، ارزیابی کردیم.
مطالعات آینده‌نگر (prospective) یا گذشته‌نگر (retrospective)، کوهورت (cohort) یا مقطعی (cross-sectional) را وارد کردیم، که سنجش‌های مولکولی (تست شاخص (index test)) را در مقایسه با کشت‌های میکروبی (استاندارد مرجع) در نوزادان مشکوک به سپسیس ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را انتخاب کرده، داده‌ها را استخراج کرده، و کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات را ارزیابی کردند. متاآنالیزها را با استفاده از مدل دو متغیره (bivariate model) انجام داده و داده‌ها را در Review Manager وارد کردیم.
هفتاد و چهار مطالعه واجد شرایط ورود بودند، که 68 مطالعه داده‌هایی را برای متاآنالیز ارائه کردند. تعداد کل شرکت‌کنندگان 14,309 (1328 نوزاد با کشت مثبت و 12,981 نوزاد با کشت منفی) از 68 مطالعه بودند که در متاآنالیز وارد شدند. جمع‌بندی تخمین حساسیت (sensitivity) برابر با 0.91% (95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 0.95) و ویژگی (specificity) معادل 0.88% (95% CI؛ 0.83 تا 0.92) گزارش شد (شواهد با قطعیت پائین). ناهمگونی را با آنالیز زیرگروه از نوع آزمایش، سن بارداری، نوع شروع سپسیس و شیوع سپسیس بررسی کردیم. توضیحات کافی را برای وجود ناهمگونی نیافتیم ( شواهد با قطعیت پائین تا بسیار پائین). آنالیزهای حساسیت شامل مطالعاتی که نمونه‌های خون را آنالیز کردند، با استفاده از روش‌شناسی خوب و مواردی که از نمونه‌های متعدد از یک شرکت‌کننده استفاده نکردند، نتایج مشابهی را نشان دادند (شواهد با قطعیت پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.