سوال مطالعه مروری

1. چه گزینه‌هایی برای کاهش مواجهه افراد با و بدون مشکلات تنفسی طولانی‌-مدت با آلودگی هوای بیرون منزل وجود دارد؟

2. آیا این گزینه‌ها تاثیری بر سلامت افراد مبتلا به مشکلات تنفسی طولانی-‌مدت دارند یا خیر؟

پیشینه سوال مرور

آلودگی هوای بیرون منزل یک مشکل عمده است. سازمان جهانی بهداشت (WHO) تخمین می‌زند که بیش از 90% از افراد در مناطقی زندگی می‌کنند که سطح آلودگی هوا آسیب‌زا است. تصور می‌شود که یک فرد معمولی که در اروپا زندگی می‌کند به دلیل کیفیت پائین هوا یک سال از عمر خود را از دست می‌دهد.

آلودگی هوا بر افرادی که از قبل دچار بیماری‌های تنفسی هستند، مانند آسم و بیماری مزمن انسدادی ریه (chronic obstructive pulmonary disease; COPD) تاثیر بیشتری دارد.

برخی از گزینه‌ها برای کمک به کاهش تاثیرات آلودگی هوا عبارتند از: استفاده از ماسکی که آلودگی هوای بیرون منزل را فیلتر می‌کند، اجتناب از عبور از جاده‌هایی با تردد زیاد، یا استفاده از هشدارهای آلودگی هوا. مشخص نیست که این گزینه‌ها چقدر خوب عمل می‌کنند، و هم‌چنین این احتمال وجود دارد که چنین گزینه‌هایی ناخوشایند بوده و تاثیرات ناخواسته‌ای بر جای بگذارند.

ما تصمیم گرفتیم پس از ملاقات با گروهی از افراد مبتلا به COPD در لندن، این پژوهش را انجام دهیم. از آنها خواستیم مهم‌ترین سوالات خود را در مورد سلامت خود با ما در میان بگذارند. چند نفر از اعضای گروه می‌خواستند بدانند که شواهدی در مورد کارهایی که می‌توانند برای تنفس در هوای کمتر آلوده انجام دهند، وجود دارد یا خیر.

شناسایی و انتخاب مطالعه

چندین بانک اطلاعاتی آنلاین را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که گزینه‌های مختلف را مانند ماسک و هشدارهای آلودگی هوا بررسی کردند. به دنبال مطالعاتی به هر زبان، منتشر شده در هر نقطه‌ای از جهان و در هر زمان، و هم‌چنین اطلاعات منتشر نشده بود. دو پژوهشگر فهرست مطالعات را به طور جداگانه بررسی کرده و سپس در مورد اینکه کدام یک باید وارد شود، به توافق رسیدند. آخرین جست‌وجو را در 16 اکتبر 2020 انجام دادیم.

ویژگی‌های مطالعه

هر مطالعه‌ای را وارد کردیم که از مداخله در سطح فردی برای کاهش میزان آلودگی هوایی که افراد در آن نفس می‌کشند، استفاده کردند. منظور ما از این نوع مداخله کاری است که شخص می‌تواند خودش انجام دهد، به عنوان مثال ماسک زدن، یا ثبت‌نام برای دریافت هشدار در مورد میزان آلودگی هوا. مطالعات انجام شده را روی بزرگسالان و کودکان سالم، هم‌چنین افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی طولانی-‌مدت، وارد کردیم. معیارهای اصلی مورد نظر عبارت بودند از: اندازه‌گیری مواجهه با آلودگی هوا؛ شعله‌ور شدن بیماری‌های تنفسی؛ بستری شدن در بیمارستان؛ کیفیت زندگی؛ و عوارض جانبی جدی ناخواسته. بیشتر مطالعات توسط دولت یا موسسات خیریه تامین مالی شدند.

نتایج کلیدی

یازده مطالعه را برای ورود به این مرور یافتیم. در این مطالعات چندین روش مختلف برای کاهش مواجهه با آلودگی هوا تست شدند: پنج مطالعه از ماسک‌هایی که آلودگی را فیلتر می‌کنند، و پنج مطالعه از هشدارهای آلودگی هوا و آموزش استفاده کردند، یک مطالعه نیز مسیر دوچرخه‌سواری را با سطح پائین‌تر آلودگی تست کرد. حجم نمونه مطالعات انجام شده بین 15 و بیش از 1000 نفر متفاوت بود.

از آنجا که همه مطالعات بسیار متفاوت بودند، نتوانستیم نتایج را از نظر آماری ترکیب کنیم. هم‌چنین دریافتیم که اکثر مطالعات نتوانستند شرکت‌کنندگان یا پرسنل مطالعه را «کور» کنند، به این معنی که افراد حاضر در مطالعات می‌دانستند که از گزینه‌ای استفاده می‌کنند که هدف آن کاهش مواجهه با آلودگی است. این امر مهم است زیرا دانستن آن می‌تواند بر رفتار افراد تاثیر بگذارد.

مطالعات مربوط به استفاده از ماسک فیلترینگ آلودگی و مسیر دوچرخه‌سواری

ما دریافتیم که ماسک‌ها و مسیر دوچرخه‌سواری با سطح پائین آلودگی ممکن است تاثیر کمی بر اقداماتی داشته باشند که نشان می‌دهد شما در معرض آلودگی هوا قرار دارید (به عنوان مثال فشار خون)، اما نتایج مطالعات مختلف متفاوت بوده و ما بسیار نامطمئن بودیم. یک مطالعه گزارش داد که تنفس هنگام پوشیدن ماسک کمی دشوارتر است، اما هیچ یک از مطالعات دیگر به‌طور خاص به ثبت عوارض جانبی ناخواسته نپرداختند. افرادی که از مسیر دوچرخه‌سواری با سطح پائین آلودگی استفاده کردند، تحریک کمتری در بینی و گلوی خود داشتند، اما بر دیگر نشانه‌های تنفسی تاثیر نگذاشت.

مطالعات هشدار کیفیت هوا

یک مطالعه نشان داد که ارسال هشدار به افراد در شرایط نامناسب کیفیت هوا ممکن است تعداد دفعات مراجعه آنها را به اورژانس یا بستری شدن در بیمارستان افزایش دهد. اما دو مطالعه دیگر که به این موضوع پرداختند، تفاوت بارزی را بین افرادی که هشدارها را دریافت کردند و کسانی که این هشدارها را دریافت نکردند، نیافتند.

ما دریافتیم که در برخی از مطالعات افرادی که هشدارهای آلودگی هوا و آموزش را در مورد اجتناب از آلودگی هوا دریافت کردند، رفتارهای پیشگیرانه‌تری را گزارش کردند، به عنوان مثال از ورزش در فضای باز هنگامی که کیفیت هوا بد بود، خودداری کردند. اما در دیگر مطالعات، به نظر نمی‌رسید که هشدارها تفاوت زیادی را ایجاد کرده باشند.

مطالعه دیگری گزارش داد که تفاوت بارزی در نشانه‌های تنفسی بین افرادی که هشدار آلودگی هوا را دریافت کرده و کسانی که هشداری دریافت نکردند، وجود نداشت.

تعاریف کلمات کلیدی را در یک واژه‌نامه ارائه کرده‌ایم (جدول 1).

حرف آخر

برای کمک به یافتن پاسخ این سوال، مطالعات زیادی را به دست نیاوردیم. مطالعاتی را که پیدا کردیم کاملا متفاوت از یکدیگر بودند، بنابراین نتوانستیم آنها را با یکدیگر ترکیب کرده و تصویری واضح‌تر ارائه دهیم. این بدان معناست که هنوز نمی‌توانیم مطمئن باشیم که بهترین توصیه به افرادی که می‌خواهند تاثیر آلودگی هوا را در زندگی روزمره خود کاهش دهند، چیست.