استفاده از اولتراسوند برای هدایت پونکسیون‌ها و کانولاسیون شریانی (به غیر از فمورال) در بزرگسالان

⁧⁧⁩⁩سوال پژوهش

اثربخشی و بی‌خطری (safety) فناوری‌های اولتراسوند برای هدایت پونکسیون‌ها و کانولاسیون شریانی (به غیر از فمورال) در بزرگسالان چه هستند؟

پیشینه

علیرغم در دسترس بودن دستگاه‌هایی که به متخصصان سلامت کمک می‌کنند تا به شریان‌ها دسترسی پیدا کنند، ممکن است حوادث ناخواسته مانند پنوموتوراکس (خروج هوای ریه و ورود به داخل قفسه سینه)، هموتوراکس (خروج خون از ریه و ورود به داخل قفسه سینه)، هماتوم (خونریزی در پوست و سایر بافت‌ها)، آمپوتاسیون، و مرگ‌ومیر اتفاق افتند. استفاده از تکنیک‌های بیشتر مانند اولتراسوند ممکن است برای بهبود این نتایج مفید باشند، اما تاثیرات آنها برای دسترسی شریانی در بزرگسالان هم‌چنان مورد بحث است.

ویژگی‌های مطالعه

نویسندگان مرور 48 مطالعه را شناسایی کردند که تاثیرات انواع مختلف هدایت تحت اولتراسوند را برای بزرگسالانی ارزیابی کردند که تحت پونکسیون یا کانولاسیون شریانی قرار گرفتند. مطالعات در بیمارستان‌ها و عمدتا برای اهداف تشخیصی (دستگاه‌های کوچک‌تر) انجام شدند. نویسندگان مرور، مطالعات وارد شده را در این مرور از طریق جست‌وجوهای الکترونیکی در منابع علمی شناسایی کردند که تا دسامبر 2021 انجام شدند.

نتایج کلیدی

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند تصویری real-time در مقایسه با لمس ضربان (palpation) شریان یا انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند غیر-تصویری ممکن است نرخ موفقیت پروسیجر را در اولین تلاش، نرخ موفقیت کلی آن و زمان مورد نیاز را برای انجام یک پروسیجر موفق تا یک ماه، عمدتا در شریان رادیال، بهبود ببخشد. علاوه بر این، انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند تصویری real-time احتمالا میزان بروز هماتوم‌های ماژور را در مقایسه با لمس ضربان شریان کاهش می‌دهد. با این حال، به دلیل وجود شواهدی با قطعیت بسیار پائین و پیامدهای گزارش نشده، در مورد تاثیرات مداخله بر تشکیل هماتوم‌های ماژور و درد برای مقایسه‌های دیگر، نامطمئن هستیم. هم‌چنین در مورد تاثیرات مداخله بر تشکیل آنوریسم کاذب و QoL بیمار برای کاتتریزاسیون شریان‌های آگزیلاری و دورسالیس پدیس اطمینانی نداریم.

کیفیت شواهد

شواهدی را با قطعیت متوسط تا بسیار پائین برای مقایسه انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند تصویری real-time در برابر لمس ضربان شریان، و مقایسه یک نوع کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند در برابر نوع دیگری از آن پیدا کردیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode در مقایسه با لمس ضربان شریان یا DUA ممکن است نرخ موفقیت پروسیجر را در اولین تلاش، نرخ موفقیت کلی آن و زمان مورد نیاز را برای انجام یک پروسیجر موفق برای کاتتریزاسیون شریان رادیال بهبود ببخشد. علاوه بر این، هدایت تحت اولتراسوند Real-time B-mode در مقایسه با لمس ضربان شریان احتمال بروز هماتوم‌های ماژور را کاهش می‌دهد. با این حال، به دلیل وجود شواهدی با قطعیت بسیار پائین و پیامدهای گزارش نشده، در مورد شواهد مربوط به هماتوم‌های ماژور و درد برای مقایسه‌های دیگر نامطمئن هستیم. هم‌چنین در مورد تاثیرات مداخله بر تشکیل آنوریسم کاذب و QoL بیمار برای کاتتریزاسیون شریان‌های آگزیلاری و دورسالیس پدیس اطمینانی نداریم. با توجه به اینکه نرخ موفقیت پروسیجر در اولین تلاش و بروز آنوریسم کاذب مرتبط‌ترین پیامدها برای افرادی هستند که تحت کاتتریزاسیون شریانی قرار می‌گیرند، مطالعات آینده باید هر دو مورد را اندازه‌گیری کنند. کارآزمایی‌های آینده باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا تاثیرات را شناسایی کرده، از مقیاس‌های معتبر بهره بگیرند، و پیگیری طولانی-مدت‌تر را گزارش کنند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

ایجاد دسترسی به عروق شریانی پروسیجری است که اغلب انجام می‌شود، و احتمال بالایی برای بروز عوارض جانبی (مانند پنوموتوراکس (pneumothorax)، هموتوراکس (haemothorax)، هماتوم (haematoma)، آمپوتاسیون (amputation)، مرگ‌ومیر) دارد، و انجام تکنیک‌های بیشتر مانند اولتراسوند ممکن است برای بهبود پیامدهای بیماران مفید باشند. با این حال، دسترسی شریانی تحت هدایت اولتراسوند در بزرگسالان هم‌چنان مورد بحث است.

اهداف: 

هدف از این انجام مرور ارزیابی تاثیرات کاتتریزاسیون شریانی (به غیر از فمورال) تحت هدایت اولتراسوند در بزرگسالان بود.

روش‌های جست‌وجو: 

در 21 می 2021، به جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ LILACS، و CINAHL پرداختیم. هم‌چنین IBECS؛ WHO ICTRP، و ClinicalTrials.gov را در 16 جون 2021 جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را کنترل کردیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، شامل کارآزمایی‌های متقاطع و RCTهای خوشه‌ای، که به مقایسه کاتتریزاسیون شریانی (به غیر از فمورال) تحت هدایت اولتراسوند، به‌تنهایی یا همراه با سایر اشکال هدایت پروسیجر، در برابر دیگر مداخلات یا استفاده از لمس ضربان (palpation) و مشخصه‌های اصلی شریان در بزرگسالان پرداختند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را انتخاب، داده‌ها را استخراج، خطر سوگیری (bias) را بررسی و قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردند.

نتایج اصلی: 

تعداد 48 مطالعه (7997 شرکت‌کننده) را وارد کردیم که لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی، Doppler auditory ultrasound assistance (DUA)، انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت مستقیم اولتراسوند با B-mode، یا هر روش دیگری را از اولتراسوند اصلاح شده برای کاتتریزاسیون شریانی (آگزیلاری (axillary)، دورسالیس پدیس (dorsalis pedis)، و رادیال (radial)) در بزرگسالان تست کردند.

شریان رادیال

اولتراسوند Real-time B-mode در برابر لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی شریان

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode در مقایسه با لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی شریان ممکن است نرخ موفقیت پروسیجر را در اولین تلاش (خطر نسبی (RR): 1.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.29 تا 1.61؛ 4708 شرکت‌کننده، 27 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) و نرخ موفقیت کلی آن (RR: 1.11؛ 95% CI؛ 1.06 تا 1.16؛ 4955 شرکت‌کننده، 28 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) را بهبود بخشد، و می‌تواند زمان مورد نیاز را برای انجام یک پروسیجر موفقیت‌آمیز (تفاوت میانگین (MD): 0.33- دقیقه؛ 95% CI؛ 0.54- تا 0.13-؛ 4902 شرکت‌کننده، 26 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) تا یک ساعت کاهش دهد. انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت این نوع اولتراسوند احتمالا بروز هماتوم‌های ماژور را کاهش می‌دهد (RR: 0.35؛ 95% CI؛ 0.23 تا 0.56؛ 2504 شرکت‌کننده، 16 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط). اینکه این نوع اولتراسوند در مقایسه با لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی، تاثیری بر بروز آنوریسم کاذب، درد و کیفیت زندگی (quality of life; QoL) دارد یا خیر، مشخص نیست (شواهد با قطعیت بسیار پائین).

اولتراسوند Real-time B-mode در برابر DUA

یک مطالعه (493 شرکت‌کننده) نشان داد که انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت Real-time B-mode در مقایسه با DUA احتمالا نرخ موفقیت را در اولین تلاش (RR: 1.35؛ 95% CI؛ 1.11 تا 1.64؛ شواهد با قطعیت متوسط) و زمان مورد نیاز را برای انجام یک پروسیجر موفق (MD؛ 1.57- دقیقه؛ 95% CI؛ 1.78- تا 1.36-؛ شواهد با قطعیت متوسط) تا 72 ساعت بهبود می‌بخشد. این نوع اولتراسوند در مقایسه با DUA ممکن است نرخ موفقیت کلی پروسیجر (RR: 1.13؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.29؛ شواهد با قطعیت پائین) را تا 72 ساعت بهبود بخشد. وقوع آنوریسم کاذب، هماتوم ماژور، درد و QoL گزارش نشدند.

اولتراسوند Real-time B-mode در برابر اولتراسوند Real-time B-mode اصلاح شده

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode در مقایسه با انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode اصلاح شده ممکن است نرخ موفقیت پروسیجر را در اولین تلاش (RR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.55 تا 0.84؛ 153 شرکت‌کننده، 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) و نرخ موفقیت کلی (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.86 تا 1.01؛ 153 شرکت‌کننده، 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) را کاهش دهد، و می‌تواند منجر به ایجاد هیچ تفاوتی در زمان مورد نیاز برای انجام یک پروسیجر موفقیت‌آمیز (MD؛ 0.04- دقیقه؛ 95% CI؛ 0.01- تا 0.09؛ 153 شرکت‌کننده، 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) تا یک ساعت نشود. اینکه انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode در مقایسه با انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode اصلاح شده تاثیری بر بروز هماتوم ماژور دارد یا خیر، نامطمئن است (شواهد با قطعیت بسیار پائین). وقوع آنوریسم کاذب، درد و QoL گزارش نشدند.

اولتراسوند B-mode به شکل in-plane در برابر شکل out-of-plane آن

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode به شکل in-plane در مقایسه با شکل out-of-plane آن ممکن است منجر به بروز هیچ تفاوتی در نرخ موفقیت کلی پروسیجر (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.96 تا 1.05؛ 1051 شرکت‌کننده، 8 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) و در زمان مورد نیاز برای یک پروسیجر موفق (MD؛ 0.06- دقیقه؛ 95% CI؛ 0.16- تا 0.05؛ 1134 شرکت‌کننده، 9 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) نشود. مشخص نیست انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند Real-time B-mode به شکل in-plane در مقایسه با شکل out-of-plane آن تاثیری بر نرخ موفقیت پروسیجر در اولین تلاش یا بروز هماتوم ماژور دارد یا خیر (شواهد با قطعیت بسیار پائین). وقوع آنوریسم کاذب، درد و QoL گزارش نشدند.

DUA در برابر لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی شریان

DUA در مقایسه با لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی شریان ممکن است منجر به ایجاد هیچ تفاوتی در نرخ موفقیت پروسیجر در اولین تلاش (RR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.90 تا 1.14؛ 666 شرکت‌کننده، 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) یا نرخ موفقیت کلی آن (RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.92 تا 1.07؛ 666 شرکت‌کننده، 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) نشود و احتمالا زمان مورد نیاز را برای انجام یک پروسیجر موفقیت‌آمیز (MD؛ 0.45 دقیقه؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.70؛ 500 شرکت‌کننده، 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط) تا 72 ساعت افزایش می‌دهد. وقوع آنوریسم کاذب، هماتوم ماژور، درد و QoL گزارش نشدند.

اولتراسوند B-mode به شکل in-plane از نمای oblique-axis در برابر نمای long-axis آن

انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند B-mode از نمای oblique-axis در مقایسه با شکل in-plane آن از نمای long-axis ممکن است نرخ موفقیت کلی پروسیجر (RR: 1.27؛ 95% CI؛ 1.05 تا 1.53؛ 215 شرکت‌کننده، 2 مطالعه، شواهد با قطعیت پائین) را تا 72 ساعت افزایش دهد. مشخص نیست انجام کاتتریزاسیون تحت هدایت اولتراسوند B-mode به شکل in-plane از نمای oblique-axis در مقایسه با شکل in-plane آن از نمای long-axis تاثیری بر نرخ موفقیت پروسیجر در اولین تلاش، زمان مورد نیاز برای انجام پروسیجر موفقیت‌آمیز یا هماتوم ماژور می‌گذارد یا خیر. وقوع آنوریسم کاذب، درد و QoL گزارش نشدند.

به دلیل وجود شواهدی با قطعیت بسیار پائین و پیامدهای گزارش نشده، در مورد تاثیرات مداخله بر مقایسه‌های زیر نامطمئن هستیم: اولتراسوند Real-time B-mode در برابر لمس ضربان و مشخصه‌های اصلی شریان (شریان‌های آگزیلاری و دورسالیس پدیس)، اولتراسوند B-mode در برابر لیزر مادون-قرمز (شریان رادیال) و اولتراسوند B-mode به شکل out-of-plane دینامیک در برابر استاتیک (شریان رادیال).

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information