تعداد 89 مطالعه را شامل 4291 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده شناسایی کردیم، که از این میان 77 مطالعه (3846 شرکت‌کننده) در متاآنالیزها مشارکت داشتند. هفت مطالعه شامل بزرگسالانی بودند که تحت دیالیز صفاقی قرار گرفتند. پنجاه-شش مطالعه مداخلات ورزشی هوازی (aerobic)، 21 مداخلات تمرین مقاومتی (resistance) و 19 مورد ترکیب ورزش هوازی و مقاومتی را در همان بازوی مطالعه گزارش کردند. مداخلات از هشت هفته تا دو سال به طول انجامیده و اغلب سه بار در هفته در طول درمان‌های دیالیز انجام شدند. یک مطالعه واحد مرگ‌ومیر بیماران را گزارش کرد و هیچ مطالعه‌ای حوادث قلبی‌عروقی طولانی-مدت را گزارش نکرد. پنج مطالعه به‌طور مستقیم خستگی را، 46 مطالعه HRQoL و 16 مطالعه خستگی یا درد را از طریق ارزیابی خود بیمار از HRQoL گزارش کردند. سی-پنج مطالعه ظرفیت عملکردی، و 21 مطالعه فشار خون محیطی را در حالت استراحت گزارش کردند. دوازده مطالعه پایبندی بیماران را به شرکت در جلسات ورزشی و نه مطالعه عوارض جانبی مرتبط با ورزش را گزارش کردند. به‌طور کلی، کیفیت مطالعات وارد شده در سطح پائین بوده و به دلیل ماهیت مداخله، کورسازی شرکت‌کنندگان عموما امکان‌پذیر نبود.

به دلیل قطعیت بسیار پائین شواهد، ورزش اثرات نامشخصی بر مرگ‌ومیر، حوادث قلبی‌عروقی، و مولفه ذهنی HRQoL داشت. انجام ورزش به مدت دو تا 12 ماه در مقایسه با ورزش ساختگی یا عدم-انجام ورزش، ممکن است خستگی را در بزرگسالان تحت دیالیز بهبود بخشد، با این حال، متاآنالیز قابل انجام نبود. انجام هرگونه تمرینات ورزشی به مدت دو تا 12 ماه ممکن است مولفه فیزیکی HRQoL را بهبود بخشد (17 مطالعه، 656 شرکت‌کننده: MD: 4.12؛ 95% CI؛ 1.88 تا 6.37 امتیاز در مقیاس 100 امتیازی؛ I² = 49%؛ شواهد با قطعیت پائین). انجام هرگونه تمرینات ورزشی به مدت دو تا 12 ماه احتمالا نشانه‌های افسردگی را بهبود می‌بخشد (10 مطالعه، 441 شرکت‌کننده: SMD: -0.65؛ 95% CI؛ 1.07- تا 0.22-؛ I² = 77%؛ شواهد با قطعیت متوسط) و اگر ورزش بیش از چهار ماه به طول انجامد، بزرگی تاثیر ممکن است بیشتر باشد (6 مطالعه، 311 شرکت‌کننده: SMD: -0.30؛ 95% CI؛ 0.14- تا 0.74؛ I² = 71%). انجام هرگونه تمرینات ورزشی به مدت سه تا 12 ماه ممکن است درد را بهبود بخشد (15 مطالعه، 872 شرکت‌کننده: MD: 5.28؛ 95% CI؛ 0.12- تا 10.69 امتیاز در یک مقیاس 100 امتیازی؛ I² = 63%: شواهد با قطعیت پائین) با این حال، 95% CI نشان می‌دهد که تمرینات ورزشی ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در سطح درد ایجاد کند. انجام هرگونه تمرینات ورزشی به مدت دو تا شش ماه احتمالا ظرفیت عملکردی بیمار را بهبود می‌بخشد زیرا مسافت طی‌شده را طی شش دقیقه پیاده‌روی (19 مطالعه، 827 شرکت‌کننده: MD؛ 49.91 متر؛ 95% CI؛ 37.22 تا 62.59؛ I² = 34%؛ شواهد با قطعیت متوسط) و تعداد چرخه‌های نشستن به ایستادن (sit-to-stand cycle) را در 30 ثانیه (MD؛ 2.33 چرخه؛ 95% CI؛ 1.71 تا 2.96؛ شواهد با قطعیت متوسط) بیشتر خواهد کرد. شواهد کافی برای ارزیابی بی‌خطری تمرینات ورزشی برای بزرگسالان تحت دیالیز نگهدارنده وجود نداشت. نتایج برای ورزش هوازی، ورزش مقاومتی، و ترکیبی از هر دو ورزش هوازی و مقاومتی مشابه بودند.