Pytanie badawcze

Czy interwencje polegające na stymulacji rozwoju odruchu ssania obejmujące pobudzanie rozwoju tego odruchu za pomocą palca u wcześniaków urodzonych przed 37 tygodniem ciąży:

skracają czas (w dniach) do wprowadzenia karmienia wyłącznie doustnego?

skracają czas (w dniach) spędzony na oddziale intensywnej terapii noworodków?

skracają czas (w dniach) spędzony w szpitalu?

skracają czas (w dniach), jaki niemowlę spędza na karmieniu przez zgłębnik (żywienie pozajelitowe)?

Wprowadzenie

Jest to aktualizacja przeglądu z 2016 roku. U wielu noworodków przedwcześnie urodzonych odruch ssania rozwija się z opóźnieniem, dlatego też początkowo karmione są za pomocą zgłębnika lub dożylnie (pozajelitowo). Rozwój umiejętności karmienia doustnego wymaga starannej koordynacji ssania, połykania oraz oddychania. U wcześniaków rozwój umiejętności doustnego karmienia jest wyzwaniem ze względu na długi czas hospitalizacji, problemy z oddychaniem oraz inne problemy zdrowotne związane z przedwczesnym urodzeniem. Nieprzyjemne i inwazyjne procedury medyczne takie jak wentylacja (oddychanie za pomocą respiratora - przyp. tłum.) lub częste odsysanie wydzieliny z ust lub nosa mogą negatywnie wpływać na umiejętność karmienia. Międzynarodowe wytyczne dotyczące przechodzenia z karmienia przez zgłębnik do karmienia doustnego są znacznie zróżnicowane. Specjaliści stosują szereg różnych metod w celu poprawy odruchu oraz umiejętności ssania u wcześniaków, a badania potwierdzają skrócenie okresu czasu od karmienia przez zgłębnik do wprowadzenia karmienia doustnego, skrócenie pobytu w szpitalu oraz poprawę umiejętności ssania przez niemowlęta. Pierwszy przegląd z 2016 r. wykazał, że chociaż interwencje w zakresie stymulacji jamy ustnej wydają się skracać czas pobytu w szpitalu, zmniejszać potrzebę karmienia przez zgłębnik i przyspieszać czas do karmienia doustnego, to badania charakteryzowały się niską jakością metodologiczną, pozostawiając niepewność co do ogólnych efektów. W niniejszej aktualizacji oceniono, czy obecne badania potwierdzają te ustalenia i czy ich jakość uległa poprawie, prowadząc do zwiększenia pewności wyników.

Charakterystyka badań

Niniejszy przegląd objął badania z randomizacją (RCT) oceniające stymulację rozwoju odruchu ssania u niemowląt za pomocą palca wyłącznie u dzieci przedwcześnie urodzonych. Autorzy przeglądu poszukiwali badań poprzez przeszukanie elektronicznych baz danych, rejestrów badań klinicznych, recenzowanych czasopism oraz opublikowanych materiałów konferencyjnych. Dane naukowe są aktualne do marca 2022 r.

Główne wyniki

W tej aktualizacji dodaliśmy 12 nowych badań o różnej jakości z małą liczbą uczestników, co daje łącznie 28 włączonych badań. Ponieważ pewność danych naukowych była "niska" do "bardzo niska", pozostaje niepewne, czy interwencje polegające na stymulacji rozwoju odruchu ssania mogą skrócić przejście na karmienie doustne, zmniejszyć długość pobytu w szpitalu i skrócić czas żywienia pozajelitowego, chociaż mogą istnieć pewne potencjalne korzyści. W żadnym badaniu nie odnotowano długości pobytu na OIOM. W żadnym z badań nie oceniano wyników interwencji w dłuższej perspektywie czasu (np. ponad 6 miesięcy)

Pewność oszacowania danych naukowych

Liczba niemowląt w tych badaniach była niewielka, metody stosowane przez badaczy różniły się pod względem jakości, a zaufanie do danych naukowych oceniono na "niską" do "bardzo niską".