Pytanie badawcze
Czy interwencje polegające na stymulacji rozwoju odruchu ssania obejmujące pobudzanie rozwoju tego odruchu za pomocą palca u wcześniaków urodzonych przed 37 tygodniem ciąży:
• skracają czas do wprowadzenia karmienia wyłącznie doustnego oraz czas przebywania w szpitalu?
• skutkują wyłącznym karmieniem doustnym, wyłącznym karmieniem piersią lub jakimkolwiek bezpośrednim karmieniem piersią?
• zwiększają siłę ssania?
• przyśpieszają przyrost masy i długości ciała oraz poprawiają rozwój?
Wprowadzenie
U wielu noworodków przedwcześnie urodzonych odruch ssania rozwija się z opóźnieniem, dlatego też początkowo karmione są za pomocą zgłębnika lub dożylnie (pozajelitowo). Rozwój umiejętności karmienia doustnego wymaga starannej koordynacji ssania, połykania oraz oddychania. U wcześniaków rozwój umiejętności doustnego karmienia jest wyzwaniem ze względu na długi czas hospitalizacji, problemy z oddychaniem oraz inne problemy zdrowotne związane z przedwczesnym urodzeniem. Nieprzyjemne procedury medyczne takie jak wentylacja (oddychanie za pomocą respiratora - przyp. tłum.) lub częste odsysanie wydzieliny z ust lub nosa mogą negatywnie wpływać na umiejętność karmienia. Międzynarodowe wytyczne dotyczące przechodzenia z karmienia przez zgłębnik do karmienia doustnego są znacznie zróżnicowane. Specjaliści stosują szereg różnych metod w celu poprawy odruchu oraz umiejętności ssania u wcześniaków, a badania potwierdzają skrócenie okresu czasu od karmienia przez zgłębnik do wprowadzenia karmienia doustnego, skrócenie pobytu w szpitalu oraz poprawę umiejętności ssania przez niemowlęta. Żaden z przeglądów Cochrane nie oceniał interwencji polegającej na stymulacji rozwoju odruchu ssania za pomocą palca przed i w trakcie karmienia.
Charakterystyka badania
Niniejszy przegląd objął badania z randomizacją (RCT) oceniające stymulację rozwoju odruchu ssania u niemowląt za pomocą palca wyłącznie u dzieci przedwcześnie urodzonych. Autorzy przeglądu poszukiwali badań poprzez przeszukanie elektronicznych baz danych, rejestrów badań klinicznych, recenzowanych czasopism oraz opublikowanych materiałów konferencyjnych.
Główne wyniki
Włączyliśmy 19 badań klinicznych o niskiej jakości, obejmujących małą liczbę uczestników. Wyniki badań sugerują, że stymulacja ssania może skrócić czas do wprowadzenia karmienia doustnego, długość pobytu w szpitalu oraz skrócić czas żywienia pozajelitowego. W żadnym z badań nie oceniano wyników interwencji w dłuższej perspektywie czasu (np. powyżej sześciu miesięcy). W badaniach nie stwierdzono wpływu na karmienie piersią oraz przyrost masy ciała.
Jakość danych naukowych
Badania obejmowały małe liczby uczestników i były w większości niskiej lub bardzo niskiej jakości. Autorzy przeglądu nie odnaleźli badań wysokiej jakości, które mogłyby potwierdzić skuteczność, efektywność i bezpieczeństwo stymulacji rozwoju odruchu ssania u wcześniaków. Konieczne są większe, dobrze zaprojektowane badania z randomizacją (losowym przydziałem uczestników do grupy badanej i kontrolnej - przyp. tłum.), które dostarczą rodzicom i opiekunom informacji o potencjalnych korzyściach i efektach niekorzystnych omawianej interwencji.
Tłumaczenie Magdalena Koperny Redakcja Joanna Zając, Małgorzata Bała