Pytanie badawcze

Czy terapia oparta na symulowanej obecności (ang. simulated presence therapy , SPT) może być pomocna w leczeniu problemów behawioralnych oraz poprawić jakość życia chorych z otępieniem?

Wprowadzenie

Otępienie jest chorobą występującą najczęściej wśród osób starszych, w której dochodzi do pogorszenia zdolności pamięciowych i innych funkcji mózgu, a pacjenci stają się stopniowo zależni od innych. Wielu chorych z demencją, zwłaszcza w późniejszych etapach choroby, doświadcza niepokoju lub zachowuje się w sposób trudny do opanowania dla opiekunów. Niezwykle istotne jest znalezienie odpowiednich sposobów leczenia bez konieczności podawania leków. Terapia oparta na symulowanej obecności (SPT) jest rodzajem leczenia, który stosowano głównie w domach opieki. Terapia ta obejmuje odtwarzanie zindywidualizowanego nagrania wideo lub nagrania dźwiękowego członków rodziny chorego z demencją, wtedy gdy jest on w stanie niepokoju lub pobudzenia.

Charakterystyka badań

Poszukiwaliśmy badań, w których SPT porównywano ze standardową opieką lub z innym leczeniem. Idealnie byłoby, gdyby chorzy z demencją byli losowo przydzielani do jednej lub drugiej metody leczenia, ale uwzględniliśmy również badania, nawet jeśli przydział do grup leczenia nie był ściśle losowy.

Znaleźliśmy 3 badania spełniające nasze kryteria włączenia. Wszyscy uczestnicy włączonych badań (144 osoby) mieszkali w domach opieki. Większość stanowiły kobiety z ciężką demencją, a średni wiek wynosił 80 lat. Sposób prowadzenia interwencji SPT był inny w każdym badaniu. We wszystkich analizowano więcej niż jedną metodę porównawczą, a te różniły się między badaniami. W badaniach próbowano zmierzyć wpływ interwencji na zachowanie pacjenta, jednak stosowano różne sposoby oceny.

Kluczowe wnioski

Ponieważ badania znacznie różniły się od siebie, nie byliśmy w stanie łącznie analizować wyników. W każdym badaniu stosowano różne metody oceny wpływu SPT na problemy behawioralne, a wyniki różniły się w zależności od stosowanej metody pomiaru.

W żadnym z badań nie oceniano jakości życia, wpływu SPT na zdolność do wykonywania codziennych czynności lub wpływu na opiekunów oraz ryzyka wycofania się uczestników z badania.

Jakość danych naukowych

Badania były małe i we wszystkich stwierdzono nieprawidłowości związane z metodologią, co mogło wprowadzić błędy do ich wyników. Dlatego też oceniliśmy ogólną jakość danych naukowych jako bardzo niską, co oznacza, że nie możemy być w pełni pewni otrzymanych wyników.

Wnioski

Nie przeprowadzono badań wysokiej jakości, aby móc ocenić, czy SPT wspiera chorych z otępieniem, którzy odczuwają niepokój lub pobudzenie.