Pytanie badawcze

Czy cykliczna obwodowa stymulacja magnetyczna (rPMS) jest skuteczna w poprawie codziennego funkcjonowania u pacjentów po udarze mózgu?

Wprowadzenie

Udar mózgu, najczęstsza przyczyna niepełnosprawności występuje, gdy dopływ krwi do części mózgu zostaje przerwany lub zmniejszony. Wyróżniamy dwa typy udarów mózgu: niedokrwienny (spowodowany brakiem dopływu krwi) oraz krwotoczny (będący wynikiem krwawienia). Pojawiający się po udarze niedowład kończyny górnej lub dolnej utrudnia wykonywanie codziennych czynności, takich jak: spożywanie posiłków, higiena osobista, ubieranie się oraz poruszanie. Osoby po udarze często wymagają rehabilitacji w postaci ćwiczeń kończyn górnych i dolnych, ćwiczeń wspomagających wykonywanie codzienne czynności oraz dostosowania sprzętu wspomagającego poruszanie się (np. laski). Jednak skuteczne możliwości terapeutyczne są obecnie ograniczone. Cykliczna obwodowa stymulacja magnetyczna (rPMS) jest nieinwazyjną metodą leczenia (nie wymaga interwencji chirurgicznej), która może poprawić sprawność ruchową u osób z osłabieniem mięśni spowodowanym uszkodzeniem mózgu lub nerwów poprzez stymulację końcowych gałęzi nerwu ruchowego i w konsekwencji spowodowanie skurczu mięśni. rPMS może przenikać do głębokich warstw mięśni, ale jest zabiegiem prawie bezbolesnym niepowodującym znaczących skutków ubocznych.

Okres wyszukiwania danych

Dane są aktualne do 5 października 2021 roku.

Charakterystyka badania

Przegląd jest aktualizacją danych opublikowanych w 2019 roku. Do przeglądu włączono wyniki 4 RCT (uczestnicy włączonych badań zostali losowo przydzieleni do jednej z dwóch grup badanych) obejmujące łącznie 139 osób, u których oceniano rPMS. W 2 badaniach rPMS porównywano ze stymulacją pozorowaną (zastosowaniem bardzo łagodnej stymulacji lub wyłącznie dźwięku). W 2 badaniach rPMS stosowano łącznie z rehabilitacją i porównano ze stymulacją pozorowaną połączoną z rehabilitacją.

Główne wyniki

Odnaleźliśmy ograniczone dane naukowe dotyczące wpływu stosowania rPMS na poprawę codziennego funkcjonowania, siły mięśniowej, funkcji kończyn górnych i spastyczności (nadmierna sztywność mięśni) u pacjentów po udarze mózgu. Uzyskane wyniki nie różnią się od wyników opublikowanych w 2019 r. Pomimo wykazania, że rPMS zmniejsza spastyczność kończyn górnych, uzyskany efekt był niewielki, a wynik pozostawał niejednoznaczny.

Jakość danych naukowych

Oceniliśmy dane naukowe dotyczące poprawy codziennego funkcjonowania jako niskiej jakości, głównie ze względu na małą liczbę uczestników w jednym z włączonych badań.

Wnioski autorów

Pozostaje niejasne, czy rPMS wpływa na poprawę codziennego funkcjonowania u osób po udarze mózgu. Konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań z większą liczbą uczestników w celu ustalenia skuteczności rPMS.