Pytanie badawcze

Dokonaliśmy przeglądu danych naukowych dotyczących efektów stosowania dihydrokodeiny (DHC) w celu ograniczenia spożycia nielegalnych substancji przez dorosłych i młodzież powyżej 15 roku życia.

Wprowadzenie

Spożywanie nielegalnych substancji, takich jak heroina, to problem globalny, który może prowadzić do innych problemów. Szczególnie niepokojący jest fakt, że zażywanie tego narkotyku może wiązać się z daleko idącymi konsekwencjami zdrowotnymi. Przedawkowanie heroiny lub innych opiatów jest częstą przyczyną zgonu, a także stanowi czynnik ryzyka wystąpienia wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV) oraz HIV - zwłaszcza u osób, które wstrzykują sobie narkotyki dożylnie.

Chcieliśmy się dowiedzieć, czy leczenie dihydrokodeiną zmniejsza spożycie tego typu narkotyków przez młodzież i dorosłych. Dihydrokodeina to lek opioidowy, pochodna kodeiny.

Data wyszukiwania

Dane naukowe są aktualne do lutego 2019 r.

Charakterystyka badania

W tym przeglądzie uwzględniliśmy 3 badania o różnej długości okresu obserwacji, obejmujące 385 uczestników. W 2 badaniach, obejmujących 150 uczestników, porównano stosowanie DHC i buprenorfiny w leczeniu detoksykacyjnym (kontrola fizycznych objawów odstawienia narkotyku), a w 1 badaniu, obejmującym 235 uczestników, porównano stosowanie DHC i metadonu w terapii podtrzymującej (podawanie legalniej substancji w celu ograniczenia ryzykownych zachowań i innych szkodliwych skutków długotrwałego zażywania narkotyków). Wszystkie badania przeprowadzono w Wielkiej Brytanii.

Główne wyniki tego przeglądu odnoszą się do abstynencji lub zaprzestania zażywania nielegalnych substancji; nasze dodatkowe wyniki obejmują zakończenie leczenia, a także konsekwencje zdrowotne wynikające z zażywania nielegalnych substancji oraz inne zachowania, które mogą towarzyszyć narkomanii, jak np. działalność przestępcza. Oceniliśmy również bezpieczeństwo stosowania DHC.

Kluczowe wyniki

Jeśli chodzi o leczenie detoksykacyjne, czyli usuwanie z organizmu substancji toksycznych takich jak heroina, DHC może nie działać lepiej niż buprenorfina w zakresie ograniczania spożycia nielegalnych substancji i utrzymania ciągłości leczenia. Powyższe wyniki pozostały takie same również podczas wizyt kontrolnych.

W przypadku leczenia podtrzymującego, DHC może nie działać lepiej niż metadon w zakresie ograniczenia spożycia substancji oraz w zakresie ocenianych dodatkowych wyników, jednak uczestnicy przyjmujący DHC mieli większe szanse na wytrwanie w terapii. Wynik ten nie zmienił się w obserwacji długoterminowej.

Jedynym efektem ubocznym, który zaobserwowano był pojedynczy zgon w wyniku przedawkowania metadonu (badanie porównujące DHC z metadonem w ramach leczenia podtrzymującego).

Na podstawie powyższych wyników można wnioskować, że szanse na ograniczenie spożycia nielegalnych substancji, zakończenie leczenia lub osiągnięcie innych tego typu efektów mogły nie być większe w przypadku uczestników, którzy otrzymywali DHC, w porównaniu z osobami, którym podawano inne leki. Jednak ze względu na niską jakość danych naukowych jest zbyt wcześnie, aby ostatecznie ocenić skuteczność DHC w ograniczaniu spożywania nielegalnych substancji.

Jakość danych naukowych

Ogólnie jakość danych naukowych była niska. W badaniach pojawiły się dwa główne problemy. Nie zastosowano zaślepienia, co oznacza, że zarówno uczestnicy badań, jak i osoby oceniające wyniki znali przynależność do grup. Ponadto wielu uczestników zrezygnowało z udziału w 2 uwzględnionych badaniach.

Źródła finansowania badań

Wszystkie 3 badania zostały sfinansowane przez organizacje rządowe lub fundacje badawcze.