Pytanie badawcze

Czy gry wideo stanowią skuteczną metodę leczenia (w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym) poprawiającą samopoczucie i funkcjonowanie chorych na schizofrenię lub z zaburzeniem schizoafektywnym?

Wprowadzenie

Schizofrenia to ciężka choroba psychiczna, która dotyka ludzi na całym świecie. Chorzy na schizofrenię często mają zakłócony obraz rzeczywistości – postrzegają rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją (halucynacje) oraz wierzą w rzeczy, które nie są prawdziwe (urojenia). Osoby cierpiące na schizofrenię mogą zmagać się z niską motywacją do działania, doświadczać lęku i depresji, a także objawów poznawczych, często mają trudności z utrzymaniem koncentracji podczas wykonywania codziennych czynności i stają się zdezorientowanymi. Halucynacje i urojenia z reguły leczy się za pomocą leków przeciwpsychotycznych, podczas gdy inne objawy mogą być trudne do opanowania wyłącznie za pomocą leków.

Niekiedy równolegle do leczenia farmakologicznego stosuje się terapie psychologiczne, aby pomóc w złagodzeniu objawów tej choroby. Terapie te bywają jednak złożone i kosztowne. Gry wideo są stosunkowo niedrogą, a wielu przypadkach angażującą metodą leczenia. Zasugerowano, że mogą one pomóc uzyskać poprawę w zakresie zaburzeń poznawczych, takich jak trudności z koncentracją lub słaba pamięć, których chorzy na schizofrenię często doświadczają. Jeśli okazałyby się skuteczne, gry wideo mogłyby stanowić prostą i stosunkowo niedrogą metodę leczenia wspomagającą chorych na schizofrenię.

Wyszukiwanie badań

Poszukiwaliśmy badań z randomizacją (rodzaj badania, w którym uczestnicy przypisywani są losowo do jednej z dwóch lub więcej grup eksperymentalnych), w których uczestniczyli chorzy na schizofrenię otrzymujący albo interwencję w postaci gry wideo, albo inny rodzaj leczenia, taki jak terapia rozmową (poznawcza) lub placebo (leczenie pozorowane). Wyszukiwania przeprowadziliśmy w marcu 2017 roku, w sierpniu 2018 oraz w sierpniu 2019 roku.

Wyniki

Siedem badań spełniło nasze kryteria włączenia i dostarczyło przydatnych danych naukowych. Interwencje z zastosowaniem gier wideo podzielono na te, które wymagały aktywności fizycznej (gry egzergiczne) oraz te, które jej nie wymagały (gry nieegzergiczne). W badaniach gier nieegzergicznych porównywano interwencję z zastosowaniem gier wideo z formą terapii treningu mózgu, znaną powszechnie jako remediacja poznawcza. W jednym z badań porównano zastosowanie gier egzergicznych ze standardową opieką medyczną, w innym zaś porównano je z grami nieegzergicznymi. Wszystkie interwencje w uwzględnionych badaniach zastosowano jako uzupełnienie standardowej opieki medycznej.

Obecnie dostępne dane naukowe sugerują, że gry nieegzergiczne mogą nie być tak korzystne dla funkcjonowania poznawczego jak remediacja poznawcza, natomiast nie zauważono innych wyraźnych różnic między zastosowaniem gier nieegzergicznych i remediacji poznawczej w zakresie poprawy funkcjonowania u chorych na schizofrenię. Zastosowanie gier wideo bardziej ukierunkowanych na wykonywanie ćwiczeń fizycznych może przynosić pewne korzyści w zakresie poprawy wydolności fizycznej, w porównaniu ze standardową opieką. Nie możemy wyciągać żadnych wiążących wniosków odnośnie wpływu gier wideo dopóki nie będą dostępne dowody o wyższej jakości.