Na czym polega problem?

Celem niniejszego przeglądu Cochrane było ustalenie, czy zaplanowanie wywołania porodu w terminie lub blisko terminu w porównaniu z oczekiwaniem na spontaniczne jego rozpoczęcie ma wpływ na zdrowie kobiet z cukrzycą ciążową i ich dzieci. Planowany wczesny poród oznacza wywołanie porodu przez cesarskie cięcie, a ‘w terminie lub blisko terminu’ oznacza poród od 37 do 40 tygodnia ciąży. Aby odpowiedzieć na to pytanie, zebraliśmy i przeanalizowaliśmy wszystkie istotne badania przeprowadzone do sierpnia 2017 roku.

Dlaczego jest to tak ważne?

Kobiety z cukrzycą ciążową (nietoleracja glukozy pojawiająca się podczas ciąży) i ich dzieci są bardziej narażone na wystąpienie powikłań zdrowotnych (np. wysokie ciśnienie tętnicze krwi, większe dzieci). Z powodu powikłań, które mogą mieć związek z urodzeniem większego dziecka, wielu lekarzy zaleca, aby ciążę u kobiet z cukrzycą ciążową kończyć w sposób planowy (zazwyczaj poprzez wywoływanie porodu) w terminie lub blisko terminu (od 37 do 40 tygodnia ciąży) zamiast oczekiwać na spontaniczny poród lub opóźniać go do 41 tygodnia ciąży (jeśli nie ma problemów zdrowotnych). Wywołanie porodu wiąże się ze zwiększonym odsetkiem użycia kleszczy lub próżnociągu położniczego, a kobietom często trudno pogodzić się z informacją o wywoływaniu akcji porodowej. Cesarskie cięcie jest poważną operacją, która może doprowadzić do utraty krwi, zakażenia lub zwiększać ryzyko problemów z przyszłymi porodami. Wczesny poród może także zwiększyć ryzyko wystąpienia problemów z oddychaniem u dzieci. Ważne jest, by wiedzieć, jaki sposób zakończenia ciąży ma lepszy wpływ na skutki medyczne kobiet z cukrzycą ciążową i ich dzieci.

Jakie dane naukowe znaleźliśmy?

Zidentyfikowaliśmy jedno badanie obejmujące 425 kobiet i ich dzieci. U 214 uczestniczek tego badania poród został wywołany w terminie, a pozostałe 211 kobiet czekało na spontaniczne rozpoczęcie się porodu.

Wyniki tego badania podkreślają brak wyraźnej różnicy pomiędzy grupami pod względem liczby urodzonych dużych noworodków, zaklinowania się barku dziecka podczas porodu, problemów z oddychaniem u dzieci, małym stężeniem cukru we krwi lub liczby przyjęć na oddział intensywnej terapii noworodków. U żadnego z dzieci w tym badaniu nie wystąpił uraz porodowy. Wywołanie porodu było związane z częstszym występowaniem żółtaczki u dzieci. Nie było wyraźnej różnicy pomiędzy kobietami w żadnej z grup w stosunku do poważnych problemów ze zdrowiem, liczby cesarskich cięć, porodów instrumentalnych, krwotoków poporodowych, przyjęć na oddział intensywnej terapii i nienaruszonego krocza podczas porodu. W żadnej z grup nie doszło zgonu matki. Trzeba podkreślić, że większość danych naukowych, które zostały znalezione, była bardzo niskiej jakości.

Nie omówiono następujących efektów zdrowotnych: depresja poporodowa, zadowolenie matki, długość hospitalizacji matki po porodzie, liczba dzieci z kwasicą we krwi, krwawienie do mózgu dziecka i inne problemy związane z mózgiem, dziecko za małe w stosunku do wieku ciążowego i długość hospitalizacji dziecka po porodzie.

Co to oznacza?

Nie ma wystarczających danych, aby jednoznacznie stwierdzić, czy istnieją różnice w skutkach medycznych u kobiet z cukrzycą ciążową i ich dzieci w przypadku wywołania porodu w porównaniu ze spontanicznym porodem lub jego opóźnieniem do 41 tygodnia (jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań). Należy przeprowadzić więcej badań, aby odpowiedzieć na to pytanie.