Dlaczego jest to ważna kwestia?

Pacjenci i ich krewni coraz częściej oczekują aktywnego udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia. Istnieją jednak obawy, że obecność rodziny podczas resuscytacji może prowadzić do objawów związanych z zespołem stresu pourazowego (PTSD) u krewnych lub mieć negatywny wpływ na wydajność pracowników służby zdrowia, tym samym obniżając jakość opieki krytycznej. Istnieją również obawy, że poufność pacjenta może zostać naruszona, ponieważ myśli i preferencje pacjenta w tej sytuacji są niewypowiedziane. Potrzeby wszystkich uczestniczących osób muszą być zrównoważone, ponieważ działania obejmujące pacjentów, krewnych i pracowników służby zdrowia są postrzegane jako trójstronna relacja, która może wpływać na siebie nawzajem.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy zbadać istniejące dane naukowe dotyczące wpływu obecności rodziny podczas resuscytacji, w tym zatrzymania krążenia, urazów i udzielania opieki medycznej w stanach ostrych.

Głównym celem tego przeglądu było zbadanie, w jaki sposób oferowanie krewnym możliwości obecności podczas zatrzymania krążenia, urazu lub opieki medycznej w stanach ostrych u ich bliskich wpływa na występowanie objawów PTSD u krewnych.

Celem dodatkowym było zbadanie, w jaki sposób oferowanie możliwości obecności rodziny podczas resuscytacji wpływa na występowanie depresji, lęku i żalu u krewnych, oraz jaki wpływ ma na czas trwania opieki medycznej, na pracowników służby zdrowia, jakość opieki medycznej i szansę przeżycia pacjenta.

Co zrobiliśmy?

Przeszukaliśmy medyczne bazy danych w dniu 22 marca 2022 r. bez żadnych ograniczeń językowych. Sprawdziliśmy referencje i skontaktowaliśmy się z autorami badań w celu zidentyfikowania dodatkowych badań. Uwzględniliśmy badania z randomizacją (rodzaj badania, w którym uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej grup leczenia) obejmujące dorosłych, którzy byli obecni podczas reanimacji swojego krewnego.

Co znaleźliśmy

Uwzględniliśmy 2 badania (3 prace) obejmujące łącznie 595 uczestników w wieku od 19 do 78 lat. Jedno z badań klinicznych obejmowało 15 przedszpitalnych jednostek ratownictwa medycznego we Francji, oceniano w nich obecność rodziny podczas resuscytacji u pacjentów z nagłym zatrzymaniem krążenia. W tym badaniu ocena wyników trwała 1 rok, co uwzględniliśmy w przeglądzie. Drugie badanie było małym badaniem pilotażowym, w którym oceniano obecność rodziny podczas resuscytacji pacjentów z nagłym zatrzymaniem krążenia lub urazem na oddziale ratunkowym w Wielkiej Brytanii.

Główne wyniki

Nie odnaleźliśmy wystarczających danych naukowych, aby wyciągnąć jakiekolwiek wiążące wnioski na temat wpływu obecności rodziny podczas resuscytacji na którykolwiek z badanych punktów końcowych. Ogólnie rzecz biorąc, okazało się, że dopuszczenie obecności rodziny podczas resuscytacji zmniejszyło ryzyko wystąpienia PTSD, lęku i depresji oraz odczuwanie żałoby; jednak ponieważ badania są bardzo nieliczne i obciążone dużym ryzykiem błędu systematycznego, efekt ten jest bardzo niepewny. W jednym z uwzględnionych badań zmierzono również czas trwania resuscytacji pacjenta i stres osobisty u pracowników służby zdrowia, gdy rodzina była obecna podczas resuscytacji, i nie stwierdzono różnic między badanymi grupami.

Jak wiarygodne są wyniki?

Nasza pewność co do wiarygodności danych naukowych jest bardzo niska. Danych naukowych jest zbyt mało, aby wyciągnąć jakiekolwiek wiążące wnioski na temat wpływu możliwości obecności rodziny podczas resuscytacji na wyniki psychologiczne krewnych lub jakiekolwiek inne badane punkty końcowe.