การทบทวนวรรณกรรมนี้ประกอบด้วยการศึกษา 32 ฉบับ ซึ่มีผู้เข้าร่วม 3370 คน เรารวมการศึกษาเกี่ยวกับการออกกำลังกาย 25 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 2700 คน) การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ยา 3 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 242 คน) การศึกษาเกี่ยวกับการให้ความรู้เพื่อป้องกันการหกล้ม 1 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 53 คน) และการศึกษาเกี่ยวกับการออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้ 3 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 375 คน) โดยรวมแล้ว ผู้เข้าร่วมในการออกกำลังกายและการออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้ มีระดับความรุนแรงของ PD น้อยถึงปานกลาง ในขณะที่ผู้เข้าร่วมในการใช้ยาเป็นผู้ที่มีระดับความรุนแรงของโรคสูง การศึกษาทั้งหมดมีความเสี่ยงสูงหรือมีความเสี่ยงไม่ชัดเจนที่จะมีอคติในหนึ่งรายการหรือมากกว่านั้น ความเสี่ยงที่แสดงให้เห็นผลกระทบของแต่ละวิธีการจะนำเสนอในตารางสรุปผลการวิจัย

การศึกษา 12 ฉบับ เปรียบเทียบการออกกำลังกาย (ทุกประเภท) กับกลุ่มควบคุม (ใช้วิธีการที่ไม่น่าจะสามารถลดการหกล้มได้ เช่น การดูแลตามปกติหรือการออกกำลังกายลวง) ในผู้ที่มีระดับความรุนแรงของโรค PD น้อยถึงปานกลาง การออกกำลังกายอาจลดอัตราการหกล้มได้ประมาณ 26% (rate ratio (RaR) 0.74, 95% confidence interval (CI) 0.63 ถึง 0.87; ผู้เข้าร่วม 1456 คน, การศึกษา 12 ฉบับ หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง) การออกกำลังกายยังอาจช่วยลดจำนวนผู้ที่หกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้งหรือมากกว่าได้เล็กน้อย ประมาณ 10% (risk ratio (RR) 0.90, 95% CI 0.80 ถึง 1.00; ผู้เข้าร่วม 932 คน, การศึกษา 9 ฉบับ; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง)

เราไม่แน่ใจว่าการออกกำลังกาย ทำให้มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่แตกต่างเลยกับจำนวนผู้ที่ประสบภาวะกระดูกหัก 1 ครั้งหรือมากกว่าจากการหกล้ม (RR 0.57, 95% CI 0.28 ถึง 1.17; ผู้เข้าร่วม 989 คน, การศึกษา 5 ฉบับ; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) การออกกำลังกายอาจทำให้คุณภาพชีวิตด้านสุขภาพดีขึ้นเล็กน้อยทันทีหลังออกกำลังกาย (standardised mean difference (SMD) -0.17, 95% CI -0.36 ถึง 0.01; ผู้เข้าร่วม 951 คน, การศึกษา 5 ฉบับ; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจว่าการออกกำลังกายมีผลกระทบต่อเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์หรือไม่ หรือการออกกำลังกายเป็นวิธีการที่คุ้มค่าใช้จ่ายสำหรับการป้องกันการหกล้มหรือไม่

การศึกษา 3 ฉบับ ทดลองใช้ Cholinesterase inhibitor (rivastigmine หรือ donepezil) Cholinesterase inhibitor อาจลดอัตราการหกล้มลง 50% (RaR 0.50, 95% CI 0.44 ถึง 0.58; ผู้เข้าร่วม 229 คน, การศึกษา 3 ฉบับ; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) อย่างไรก็ตาม เราไม่แน่ใจว่ายานี้ ทำให่มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยกับจำนวนผู้ที่หกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้ง (RR 1.01, 95% CI 0.90 ถึง 1.14 ผู้เข้าร่วม 230 คน การศึกษา 3 ฉบับ) และคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวกับสุขภาพ (mean difference (MD) ของ EQ5D Thermometer 3.00, 95% CI -3.06 ถึง 9.06; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) Cholinesterase inhibitor อาจเพิ่มอัตราของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ไม่เกี่ยวกับการหกล้มได้ 60% (RaR 1.60, 95% CI 1.28 ถึง 2.01; ผู้เข้าร่วม 175 คน, การศึกษา 2 ฉบับ; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) อาการไม่พึงประสงค์ส่วนใหญ่ไม่รุนแรงและเกิดขึ้นชั่วคราว ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับความคุ้มค่าของยาสำหรับการป้องกันการหกล้ม

เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลของการให้ความรู้เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมในคนที่หกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้ง (RR 10.89, 95% CI 1.26 ถึง 94.03 ผู้เข้าร่วม 53 คน การศึกษา 1 ฉบับ หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) และไม่มีข้อมูลในผลการศึกษาอื่นๆ ที่สนใจกับการเปรียบเทียบนี้ เรายังไม่แน่ใจ (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) ว่าการออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้ทำให้จำนวนการหกล้มต่างกันเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (RaR 0.46, 95% CI 0.12 ถึง 1.85; ผู้เข้าร่วม 320 คน การศึกษา 2 ฉบับ) จำนวนผู้ที่มีการกระดูกหักจากการหกล้ม (RR 1.45, 95% CI 0.40 ถึง 5.32,320 ผู้เข้าร่วม การศึกษา 2 ฉบับ) หรือคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ (PDQ39 MD 0.05, 95% CI -3.12 ถึง 3.23 , ผู้เข้าร่วม 305 คน, การศึกษา 2 ฉบับ) การออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้ อาจทำให้จำนวนผู้ที่หกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้งแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่แตกต่างเลย (RR 0.89, 95% CI 0.75 ถึง 1.07; ผู้เข้าร่วม 352 คน, การศึกษา 3 ฉบับ; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจว่าการออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้มีผลต่อเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์หรือไม่ หรือเป็นวิธีการที่คุ้มค่าใช้จ่ายสำหรับการป้องกันการหกล้มหรือไม่