จุดมุ่งหมายของการทบทวนนี้คืออะไร
โรคข้อเสื่อมเป็นภาวะความเสื่อมเรื้อรังที่มักส่งผลต่อข้อต่อสะโพกและข้อเข่า ทำให้เกิดความเจ็บปวดและความยากลำบากในการทำกิจกรรมประจำวัน เช่น การเดิน การบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ (ซึ่งตรงข้ามกับการออกกำลังกายในน้ำ) เป็นการรักษาอันดับแรก การทบทวนนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาว่าการเพิ่มการรักษาเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบช่วยทำให้ดีขึ้นในเรื่องความเจ็บปวด การทำงาน คุณภาพชีวิต การเปลี่ยนแปลงโดยรวมที่ผู้เข้าร่วมรายงาน หรือการเปลี่ยนแปลงของ X-ray ในผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อม การบำบัดเพิ่มเติม ได้แก่ การบำบัดด้วยมือ (ใช้มือ) การบำบัดทางจิตวิทยาหรืออาหาร การบำบัดด้วยไฟฟ้า (เช่น ความร้อน ความเย็น การกระตุ้นประสาท อัลตราซาวนด์หรือการรักษาด้วยเลเซอร์) หรือการฝังเข็ม เรารวมการศึกษาที่เปรียบเทียบการบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนบกกับ 1) การบำบัดแบบหลอก (หรือจำลอง) ร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ หรือ 2) การบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบเท่านั้น
วันที่สืบค้น
การตรวจสอบอย่างเป็นระบบนี้เป็นปัจจุบันถึงวันที่ 10 มิถุนายน 2021
เราพบอะไร
เราพบการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม 62 ฉบับ โดยมีผู้เข้าร่วม 6508 คน ส่วนใหญ่เป็นสตรี จาก 24 ประเทศ อายุเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 52 ถึง 83 ปี โดยมีอาการตั้งแต่ 9 เดือนถึง 12 ปี การศึกษา 59 ฉบับ ทำในผู้ที่เป็นโรคข้อเข่าเสื่อม การศึกษา 1 ฉบับ ในผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม และการศึกษาอีก 1 ฉบับในผู้ที่เป็นโรคข้อเข่าหรือข้อสะโพกเสื่อม การทดลอง 21 ฉบับ เปรียบเทียบการบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายเทียบกับการบำบัดหลอกร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย และ การทดลอง 41 ฉบับ เปรียบเทียบกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย การทดลอง 38 ฉบับ ศึกษาสารอิเล็กโทรฟิสิคัล การศึกษา 7 ฉบับ ศึกษาการรักษาด้วยตนเอง การศึกษา 4 ฉบับ ศึกษาการฝังเข็ม/เข็มแห้งหรือการใช้เทป การศึกษา 3 ฉบับ ศึกษาวิธีการทางจิตวิทยาหรืออาหาร การสั่นสะเทือนทั้งร่างกาย (คือการยืนบนแท่นสั่นสะเทือน) หรือการบำบัดด้วยสปา/โคลน และการศึกษา 1 ฉบับ ศึกษากายอุปกรณ์เท้า (พื้นรองเท้า)
แหล่งทุน
การศึกษา 38 ฉบับ ได้รับทุนสนับสนุน การศึกษา 4 ฉบับ ไม่ได้รับทุน และไม่มีรายงานการสนับสนุนทุน 20 ฉบับ
ผลลัพธ์หลัก
การศึกษา 8 ฉบับ (13%) วัดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (อันตรายที่ไม่พึงประสงค์) ซึ่งรวมทั้งเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ไม่ร้ายแรงและร้ายแรง ที่พบบ่อยที่สุดคือ อาการปวด ตึงหรือบวมเพิ่มขึ้น ไม่มีความแตกต่างในเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ระหว่างการบำบัดเพิ่มเติมที่ใช้ร่วมกับการออกกำลังกายและการบำบัดหลอกร่วมกับการออกกำลังกาย
การบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย เปรียบเทียบกับการบำบัดเพิ่มเติมแบบหลอกร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย (การศึกษา 21 ฉบับ)
เมื่อเทียบกับการบำบัดเพิ่มเติมแบบหลอกที่ใช้กับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนบก การบำบัดเพิ่มเติม เช่น อิเล็กโทรฟิสิคัล การฝังเข็ม การใช้เข็มแห้งหรือการติดเทป ที่ใช้ร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย อาจไม่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการปรับปรุงความเจ็บปวด การทำงานทางร่างกาย หรือคุณภาพชีวิตได้ถึงหก เดือนหลังการรักษา
ความเจ็บปวด (คะแนนที่ต่ำกว่าหมายถึงความเจ็บปวดที่น้อยลง)
ปรับปรุงขึ้นร้อยละ 10 หรือ 0.77 จุดในระดับศูนย์ถึง 10 จุด
คะแนนสมรรถภาพทางกาย (คะแนนต่ำ หมายถึง สมรรถภาพทางกายดีขึ้น)
ดีขึ้น 12% หรือ 5.03 จุดในระดับศูนย์ถึง 68 จุด
คุณภาพชีวิต (คะแนนที่สูงขึ้นหมายถึงคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น)
แย่ลง 1% หรือแย่ลง 0.75 จุดในระดับศูนย์ถึง 100 จุด
เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์
แม้ว่าจะไม่ได้รับรายงานเป็นส่วนใหญ่ในการศึกษา แต่ก็ไม่มีความแตกต่างกันในเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ระหว่างการบำบัดเพิ่มเติมที่ใช้กับการออกกำลังกายและการบำบัดหลอกร่วมกับการออกกำลังกาย
การบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการออกกำลังกายเปรียบเทียบกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย (การศึกษา 38 ฉบับ)
การบำบัดเพิ่มเติม (การบำบัดด้วยตนเอง การบำบัดด้วยไฟฟ้า การควบคุมอาหาร การบำบัดทางจิต การสั่นสะเทือนทั่วร่างกาย การฝังเข็ม การใช้เข็มแห้ง การพันเทป สปา/โคลนบำบัด หรือกายอุปกรณ์เสริมเท้า) บวกกับการออกกำลังกาย อาจไม่มีประสิทธิภาพมากกว่า ในการปรับปรุงความเจ็บปวด การทำงานของร่างกาย คุณภาพชีวิต หรือการเปลี่ยนแปลงของข้อต่อที่วัดด้วยรังสีเอกซ์ได้ถึง 6 เดือนหลังการรักษา
ความเจ็บปวด (คะแนนที่ต่ำกว่าหมายถึงความเจ็บปวดที่น้อยลง)
ดีขึ้น 7% หรือ 0.41 จุดในระดับศูนย์ถึง 10 จุด
คะแนนสมรรถภาพทางกาย (คะแนนต่ำ หมายถึง สมรรถภาพทางกายดีขึ้น)
ปรับปรุงโดย 9% หรือ 2.83 จุดในระดับศูนย์ถึง 68 จุด
คุณภาพชีวิต (คะแนนที่สูงขึ้นหมายถึงคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น)
แย่ลง 2% หรือแย่ลง 1.04 จุดในระดับศูนย์ถึง 100 จุด
การเปลี่ยนแปลงโดยรวมที่ผู้ป่วยรายงาน
ผู้เข้าร่วมให้คะแนนการรักษาว่าประสบความสำเร็จมากขึ้น 17%
การเปลี่ยนแปลงของเอ็กซ์เรย์
ดีขึ้น 12% (จากการศึกษา 1 ฉบับ)
ผลข้างเคียง
แม้ว่าจะไม่ได้รายงานโดยทั่วไปในการศึกษา แต่ความเสี่ยงดูเหมือนจะไม่มากไปกว่าการบำบัดเพิ่มเติมที่ใช้กับการออกกำลังกาย เมื่อเทียบกับการออกกำลังกายเท่านั้น
มีการศึกษาน้อยที่ประเมินผลลัพธ์ 6 หรือ 12 เดือนหลังการรักษา การบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนบกอาจไม่ช่วยลดความเจ็บปวดหรือปรับปรุงการทำงานของร่างกายหรือคุณภาพชีวิตได้ดีไปกว่าการบำบัดด้วยการออกกำลังกายที่ 6 หรือ 12 เดือน ในการประเมินโดยรวมที่ผู้ป่วยรายงาน 31% รายงานว่ามีการปรับปรุงใน 6 เดือน และ 42% รายงานว่ามีการปรับปรุงใน 12 เดือน
บทสรุปและความเชื่อมั่นของหลักฐาน
การบำบัดเพิ่มเติมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายดูเหมือนจะไม่ช่วยให้ความเจ็บปวด การทำงาน คุณภาพชีวิต หรือการเปลี่ยนแปลงโดยรวมดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อม เมื่อเทียบกับการบำบัดหลอกร่วมกับการออกกำลังกายบนบก หรือในเรื่องความเจ็บปวด การทำงาน คุณภาพชีวิต หรือการเปลี่ยนแปลงของรังสีเอกซ์ยเมื่อเทียบกับการออกกำลังกายเท่านั้น เมื่อเทียบกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย อาจมีประโยชน์ทางคลินิกในการเปลี่ยนแปลงโดยรวมที่ผู้ป่วยรายงานสำหรับการบำบัดเพิ่มเติมและการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย จากการศึกษาจำนวนเล็กน้อย ความเชื่อมั่นของเราในหลักฐานแตกต่างกันไประหว่างความมั่นใจปานกลางถึงน้อยหรือไม่มีเลยสำหรับผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน แม้ว่าผลลัพธ์จะบ่งชี้ว่าไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เพิ่มขึ้นสำหรับการบำบัดเสริมที่ใช้กับการออกกำลังกาย แต่ก็เป็นการรายงานที่ไม่ดี การศึกษาส่วนใหญ่ประเมินผลระยะสั้น โดยมีการประเมินระยะกลางหรือระยะยาวที่จำกัด
หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางถึงต่ำแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในความเจ็บปวด การทำงานทางกายภาพ หรือ QOL ระหว่างการรักษาเสริมกับการรักษาเสริมหลอก หรือในความเจ็บปวด การทำงานทางกายภาพ QOL หรือการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างข้อต่อ เมื่อเปรียบเทียบกับการออกกำลังกายอย่างเดียว การประเมินโดยรวมที่ผู้เข้าร่วมรายงานเองไม่ได้รับการรายงานสำหรับการเปรียบเทียบกับการรักษาหลอก แต่อาจมีประโยชน์ทางคลินิกเล็กน้อยสำหรับการรักษาเสริมและการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการออกกำลังกาย จากผลการศึกษาจำนวนเล็กน้อย สิ่งนี้อาจอธิบายได้ด้วยโครงสร้างเพิ่มเติมที่บันทึกในการประเมินผลโดยรวมเมื่อเปรียบเทียบกับการวัดผลเฉพาะ แม้ว่าผลลัพธ์จะบ่งชี้ว่าไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เพิ่มขึ้นสำหรับการบำบัดเสริมที่ใช้กับการออกกำลังกาย แต่การรายงานที่ไม่ดี การศึกษาส่วนใหญ่ประเมินผลระยะสั้น โดยมีการประเมินระยะกลางหรือระยะยาวที่จำกัด เนื่องจากการศึกษาทำในโรคข้อเข่าเสื่อมเป็นส่วนใหญ่ เราจึงขอเตือนให้ระมัดระวังในการคาดการณ์ผลการวิจัยกับประชากรที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม
การบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนบกได้รับการแนะนำในแนวทางทางคลินิกสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อมที่สะโพกหรือข้อเข่า การบำบัดแบบเสริมที่ไม่ใช่เภสัชวิทยามักใช้ควบคู่ไปกับการออกกำลังกายในการจัดการข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อม แต่หลักฐานที่สะสมสำหรับการเสริมการบำบัดร่วมกับการออกกำลังกายบนพื้นราบ (land-based exercise) ยังขาดอยู่
เพื่อประเมินประโยชน์และโทษของการบำบัดเสริมที่ใช้นอกเหนือจากการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ เปรียบเทียบกับการบำบัดเสริมหลอกที่เพิ่มในการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ หรือการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบอย่างเดียวสำหรับผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อม
เราค้นหาการศึกษาใน CENTRAL, MEDLINE, PsycINFO, EMBASE, CINAHL, Physiotherapy Evidence Database (PEDro) และการลงทะเบียนการทดลองทางคลินิกจนถึง 10 มิถุนายน 2021
เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ (RCTs) หรือ quasi-RCTs ของผู้ที่มีโรคข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อมโดยเปรียบเทียบการรักษาแบบเสริมควบคู่กับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ (กลุ่มทดลอง) กับการรักษาเสริมแบบหลอกควบคู่ไปกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ หรือการออกกำลังกายบนพื้นราบ (กลุ่มควบคุม) การออกกำลังกายต้องเหมือนกันทั้งสองกลุ่ม ผลลัพธ์ที่สำคัญ ได้แก่ ความเจ็บปวด การทำงานทางกายภาพ การประเมินโดยรวมที่ผู้เข้าร่วมรายงาน คุณภาพชีวิต (QOL) การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างข้อต่อด้วยภาพถ่ายรังสี เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ และการถอนตัวเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ เราประเมินผลกระทบระยะสั้น (6 เดือน) ระยะกลาง (6 ถึง 12 เดือน) และระยะยาว (12 เดือนเป็นต้นไป)
ผู้ประพันธ์การทบทวน 2 คนประเมินคุณสมบัติของการศึกษา ดึงข้อมูล และประเมินความเสี่ยงของอคติและความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์หลักอย่างเป็นอิสระต่อกันโดยใช้ GRADE
เรารวมการทดลอง 62 ฉบับ (RCTs 60 ฉบับ และ quasi-RCTs 2 ฉบับ) รวมผู้เข้าร่วม 6508 คน หนึ่งการศึกษาทำในผู้ที่เป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม อีกการศึกษา 1 ฉบับ ทำในข้อสะโพกหรือข้อเข่าเสื่อม และ การศึกษา 59 ฉบับ ทำในผู้ที่เป็นโรคข้อเข่าเสื่อมเท่านั้น การทดลอง 36 ฉบับ ประเมินสารอิเล็กโทรฟิสิคัล การทดลอง 7 ฉบับ ทำการบำบัดด้วยตนเอง การทดลอง 4 ฉบับ ทำการฝังเข็มหรือการใช้เข็มแห้งหรือการติดเทป การทดลอง 3 ฉบับ ทำการบำบัดทางจิตวิทยา การควบคุมอาหารหรือออกกำลังกายที่ส่งแรงสั่นสะเทือนไปทั่วร่างกาย การทดลอง 2 ฉบับ ทำการบำบัดด้วยสปาหรือ Peloid และการทดลอง 1 ฉบับ ทำแผ่นรองฝ่าเท้า การทดลอง 21 ฉบับ ศึกษาการรักษาแบบเสริมหลอก เรานำเสนอผลกระทบที่แบ่งตามการรักษาแบบเสริมต่างๆ พร้อมกับผลลัพธ์โดยรวม เราตัดสินว่าการทดลองส่วนใหญ่มีความเสี่ยงที่จะเกิดอคติ ซึ่งรวมถึง 55% ที่เสี่ยงต่อการเลือกปฏิบัติ 74% มีความเสี่ยงที่จะเกิดอคติด้านประสิทธิภาพ และ 79% มีความเสี่ยงที่มีอคติในการตรวจผล มีรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในการทดลอง 8 ฉบับ (13%)
การเปรียบเทียบการรักษาเสริมร่วมกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนบกกับการรักษาหลอกและการออกกำลังกายนานถึง 6 เดือน (ระยะสั้น) เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความเจ็บปวดและการทำงานที่ลดลง ซึ่งไม่เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของเราสำหรับความแตกต่างที่สำคัญทางคลินิก ความรุนแรงของความเจ็บปวดเฉลี่ยอยู่ที่ 5.4 ในกลุ่มการรักษาหลอกในระดับคะแนนความเจ็บปวด 0 ถึง 10 (NPRS) (คะแนนที่ต่ำกว่าแสดงถึงความเจ็บปวดที่น้อยลง) และต่ำกว่า 0.77 คะแนน (ดีขึ้น 0.48 คะแนนถึงดีขึ้น 1.16 คะแนน) ในกลุ่มการบำบัดเสริมและการออกกำลังกาย ; การปรับปรุงสัมพัทธ์ 10% (ดีขึ้น 6% ถึง 15%) (การศึกษา 22 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1428 คน) การทำงานทางกายภาพเฉลี่ยใน Western Ontario และ McMaster (WOMAC) 0 ถึง 68 การทำงานทางกายภาพ (คะแนนที่ต่ำกว่าแสดงถึงการทำงานที่ดีขึ้น) ระดับย่อยคือ 32.5 คะแนนในกลุ่มรักษาหลอกและลดลง 5.03 คะแนน (ดีขึ้น 2.57 คะแนนเป็น 7.61 คะแนนดีขึ้น) ในการรักษาแบบเสริม และกลุ่มออกกำลังกายบำบัด การปรับปรุงสัมพัทธ์ร้อยละ 12 (ดีขึ้น 6% ถึงดีขึ้น 18%) (การศึกษา 20 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1361 คน) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางบ่งชี้ว่าการรักษาเสริมไม่ได้ปรับปรุง QOL (ระดับ SF-36 0 ถึง 100 คะแนนที่สูงขึ้นแสดงถึง QOL ที่ดีขึ้น) ค่าเฉลี่ย QOL ของกลุ่มรักษาหลอกเท่ากับ 81.8 คะแนน และแย่ลง 0.75 คะแนน (แย่ลง 4.80 คะแนน เป็นดีขึ้น 3.39 คะแนน) ในกลุ่มการรักษาหลอกเสริม การปรับปรุงสัมพัทธ์ร้อยละ 1 (แย่ลง 7% ถึงดีขึ้น 5%) (การทดลอง 2 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 82 คน) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ (การศึกษา 2 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 340 คน) ระบุว่าการรักษาเสริมร่วมกับการออกกำลังกายอาจไม่เพิ่มเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เมื่อเทียบกับการรักษาหลอกร่วมกับการออกกำลังกาย (31% เทียบกับ 13%; อัตราส่วนความเสี่ยง (RR) 2.41, 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) 0.27 ถึง 21.90) การประเมินแบรวมที่ผู้เข้าร่วมเป็นผู้รายงานไม่ได้มีการวัดผลในการศึกษาใดๆ
เมื่อเปรียบเทียบกับการบำบัดด้วยการออกกำลังกายบนพื้นราบ หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำบ่งชี้ว่าการใช้สารอิเล็กโตรฟิสิคัลเสริมควบคู่กับการออกกำลังกายทำให้ความเจ็บปวดในระยะสั้น (0 ถึง 6 เดือน) ลดลง 0.41 คะแนน (ดีขึ้น 0.17 คะแนนดีขึ้น ถึง 0.63 คะแนนดีขึ้น); ค่าเฉลี่ยความเจ็บปวดในกลุ่มที่ออกกำลังกายอย่างเดียวคือ 3.8 คะแนน และดีขึ้น 0.41 คะแนนในกลุ่มการบำบัดเสริมร่วมกับการออกกำลังกาย (0 ถึง 10 NPRS) การปรับปรุงสัมพัทธ์ 7% (ดีขึ้น 3% ถึงดีขึ้น 11%) (การศึกษา 45 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 3322 คน) สมรรถภาพทางกายเฉลี่ย (0 ถึง 68 WOMAC subscale) อยู่ที่ 18.2 คะแนนในกลุ่มการออกกำลังกายและดีขึ้น 2.83 คะแนน (ดีขึ้น 1.62 คะแนนถึง 4.04 คะแนนดีขึ้น) ในกลุ่มการบำบัดเสริมร่วมกับการออกกำลังกาย การปรับปรุงสัมพัทธ์ 9% (ดีขึ้น 5% ถึงดีขึ้น 13%) (การศึกษา 45 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 3323 คน) ผลลัพธ์เหล่านี้ไม่สำคัญทางคลินิก ค่าเฉลี่ย QOL ในกลุ่มการออกกำลังกายอยู่ที่ 56.1 คะแนน และแย่ลง 1.04 คะแนนในกลุ่มการบำบัดเสริมร่วมกับการออกกำลังกาย (แย่ลง 1.04 คะแนน ถึงดีขึ้น 3.12 คะแนน); การปรับปรุงสัมพัทธ์ 2% (แย่ลง 2% ถึงดีขึ้น 5%) (การศึกษา 11 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1483 คน) ซึ่งบ่งชี้ว่าไม่มีประโยชน์ (หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางบ่งชี้ว่าการบำบัดเสริมร่วมกับการออกกำลังกายอาจส่งผลให้การประเมินโดยรวมที่ผู้เข้าร่วมรายงานเพิ่มขึ้นเล็กน้อย (ในระยะสั้น) โดยมีรายงานความสำเร็จ 45% ในกลุ่มการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย และเพิ่มขึ้นอีก 17% ในบุคคลที่ได้รับการบำบัดเสริมและการออกกำลังกาย ( RR 1.37, 95% CI 1.15 ถึง 1.62) (การศึกษา 5 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 840 คน) การศึกษา 1 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 156 คน) แสดงความแตกต่างเล็กน้อยในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างข้อต่อด้วยภาพรังสี (น้อยกว่า 0.25 มม., 95% CI -0.32 ถึง -0.18 มม.); การปรับปรุงสัมพัทธ์ 12% (ดีขึ้น 6% ถึงดีขึ้น 18%) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ (การศึกษา 8 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1542 คน) ระบุว่าการรักษาเสริมร่วมกับการออกกำลังกายอาจไม่เพิ่มเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เมื่อเทียบกับการรักษาด้วยการออกกำลังกายอย่างเดียว (8.6% เทียบกับ 6.5%; RR 1.33, 95% CI 0.78 ถึง 2.27)
แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว Edit โดย ผกากรอง 1 กุมภาพันธ์ 2023