วัตถุประสงค์ของการทบทวนวรรณกรรมนี้คืออะไร

เราต้องการทราบว่าแอปพลิเคชันบนสมาร์ทโฟนสามารถช่วยให้ประชาชนทั่วไปเข้าใจว่ารอยโรคที่ผิวหนังอาจเป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนได้ดีเพียงใด

ทำไมการปรับปรุงการวินิจฉัยจึงมีความสำคัญ

มะเร็งผิวหนังเมลาโนมาเป็นหนึ่งในชนิดที่อันตรายที่สุดของมะเร็งผิวหนัง การตรวจไม่เจอมะเร็งผิวหนังเมลาโน (ผลการทดสอบที่เป็นเท็จ) อาจทำให้การค้นหาคำแนะนำที่เหมาะสมและการผ่าตัดเพื่อเอาออกล่าช้า สิ่งนี้จะเพิ่มความเสี่ยงที่มะเร็งจะแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่นๆ ในร่างกายและอาจถึงแก่ชีวิตได้ การวินิจฉัยรอยโรคที่ผิวหนังเป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมาเมื่อไม่มีมะเร็ง (ผลบวกที่ผิดพลาด) อาจทำให้เกิดความวิตกกังวลและนำไปสู่การผ่าตัดและการตรวจเพิ่มเติมที่ไม่จำเป็น

การทบทวนวรรณกรรมนี้ได้ศึกษาเกี่ยวกับอะไร

แอปพลิเคชันเฉพาะทาง ('แอป') ที่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับรอยโรคที่ผิวหนังหรือไฝที่อาจทำให้คนกังวลนั้นมีอยู่ทั่วไปในสมาร์ทโฟน แอพบางตัวอนุญาตให้ผู้ใช้ถ่ายภาพรอยโรคที่ผิวหนังที่พวกเขาอาจกังวล จากนั้นจะได้รับคำแนะนำว่าควรจะรับคำปรึกษาจากแพทย์หรือไม่ แอปอาจจัดประเภทรอยโรคโดยอัตโนมัติว่ามีความเสี่ยงสูงหรือต่ำ ในขณะที่แอปอื่นๆ สามารถทำหน้าที่เป็นอุปกรณ์จัดเก็บและส่งต่อ โดยที่ภาพจะถูกส่งไปยังผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ เช่น แพทย์ผิวหนัง ซึ่งจะประเมินความเสี่ยงโดยพิจารณาจากภาพถ่าย นักวิจัยของ Cochrane พบการศึกษา 2 เรื่อง โดยประเมิน 5 แอปที่ใช้การวิเคราะห์ภาพโดยอัตโนมัติ และแอปที่ใช้วิธีการเก็บและส่งต่อ เพื่อประเมินรอยโรคที่ผิวหนังที่น่าสงสัย

ผลลัพธ์หลักของการทบทวนวรรณกรรม

การทบทวนวรรณกรรมครั้งนี้มีการศึกษาทั้งหมดสองเรื่อง โดยมี 332 รอยโรค รวมทั้ง 86 มะเร็งผิวหนังเมลาโนมา วิเคราะห์โดยแอปพลิเคชันสมาร์ทโฟนอย่างน้อยหนึ่งแอป การศึกษาทั้งสองใช้ภาพถ่ายของไฝหรือรอยโรคที่ผิวหนังที่กำลังจะตัดออก เนื่องจากแพทย์ได้ตัดสินใจแล้วว่าอาจเป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมาได้ ภาพถ่ายถูกถ่ายโดยแพทย์แทนที่จะให้คนถ่ายรูปรอยโรคด้วยสมาร์ทโฟนของตัวเอง ด้วยเหตุผลเหล่านี้ เราจึงไม่สามารถประมาณการที่น่าเชื่อถือได้ว่าแอปทำงานได้ดีเพียงใด

มี 4 แอปที่ถ่ายภาพด้วยสมาร์ทโฟนแล้วสร้างผลการประเมินรอยโรคหรือไฝที่ผิวหนังในทันที (อัตโนมัติ) แล้วประเมินผลผิดพลาดระหว่าง 7 ถึง 55 ที่เป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา

มี 1 แอปที่ส่งรูปถ่ายของไฝหรือรอยโรคที่ผิวหนังไปให้แพทย์ผิวหนังเพื่อประเมินมะเร็ง ซึ่งผิดพลาดเพียงแค่ 1 ที่เป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา อีก 6 ภาพที่เป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมาที่ตรวจโดยแพทย์ผิวหนังผ่านแอปพลิเคชันไม่ถูกจัดว่ามีความเสี่ยงสูง ในทางกลับกันแพทย์ผิวหนังไม่สามารถจำแนกรอยโรคทั้ง 'ผิดปกติ' (อาจมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา) หรือ 'ปกติ' (แน่นอนว่าไม่ใช่มะเร็งผิวหนังเมลาโนมา)

ผลของการศึกษาในการทบทวนวรรณกรรมนี้มีความน่าเชื่อถือเป็นอย่างไร

การศึกษาที่รวบรวมได้มีจำนวนน้อยและมีคุณภาพไม่ดีซึ่งลดความน่าเชื่อถือของผลการวิจัย ผู้เข้าร่วมโครงการไม่ใช่ผู้ที่ใช้แอปพลิเคชั่นในชีวิตจริง การวินิจฉัยขั้นสุดท้ายทำโดยการศึกษาทางเซลล์และเนื้อเยื่อ (histology) ซึ่งน่าจะเป็นวิธีการที่เชื่อถือได้ในการตัดสินใจว่าผู้ป่วยเป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมาจริงหรือไม่* อย่างไรก็ตาม การศึกษาทั้งสองได้คัดรูปภาพออกระหว่าง 2% ถึง 18% เนื่องจากแอปพลิเคชันไม่สามารถสร้างคำแนะนำได้

ผลของการตรวจสอบนี้นำไปใช้กับใคร

การศึกษาส่วนใหญ่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาและเยอรมนี พวกเขาไม่ได้รายงานข้อมูลผู้ป่วยที่สำคัญ เช่น อายุและเพศ ร้อยละของผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา คือ 18% และ 35% ซึ่งสูงกว่าที่พบในพื้นที่ชุมชนมาก คำจำกัดความของการคัดเข้าของผู้ป่วยนั้นจำกัด เมื่อเปรียบเทียบกับแนวโน้มของผู้ใช้แอปพลิเคชัน ภาพถ่ายที่ใช้ถ่ายโดยแพทย์มากกว่าผู้ใช้สมาร์ทโฟน ซึ่งส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อการนำผลลัพธ์ไปใช้ประโยชน์

อะไรคือข้อสรุปจากการทบทวนวรรณกรรมนี้

แอปพลิเคชันสมาร์ทโฟนในปัจจุบันที่ใช้การวิเคราะห์อัตโนมัติมีโอกาสสูงที่จะไม่พบมะเร็งผิวหนังเมลาโนมา (ผลลบที่ผิดพลาด) แอปพลิเคชันประเภทการจัดเก็บและส่งต่อ (store-and-forward) อาจมีบทบาทในการระบุผู้ที่มีรอยโรคที่อาจเป็นมะเร็งได้ทันท่วงที เป็นการอำนวยความสะดวกการนัดหมายแก่ผู้ที่มีรอยโรคผิวหนังที่น่าสงสัยในระยะแรก ซึ่งต้องมีการเพิ่มทรัพยากรและปริมาณงานที่เกี่ยวข้องเพิ่มขึ้น

การพัฒนาแอพพลิเคชั่นเพื่อช่วยระบุผู้ที่อาจมีมะเร็งผิวหนังเมลาโนมาเป็นสาขาที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว การอุบัติของแอปพลิเคชันใหม่ที่มีคุณภาพที่สูงขึ้น และรายงานการศึกษาที่ดีขึ้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงข้อสรุปของการทบทวนนี้ได้อย่างมาก

การทบทวนวรรณกรรมนี้ทันสมัยแค่ไหน

ผู้ทบทวนได้สืบค้นการศึกษาที่ได้รับการตีพิมพ์จนถึงเดือนสิงหาคม 2016

*ในการศึกษาเหล่านี้ใช้การตรวจชิ้นเนื้อเป็นมาตรฐานอ้างอิง (วิธีการวินิจฉัยขั้นสุดท้าย)