سوال مطالعه مروری
آیا بررسی افراد سالم از نظر هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) و درمان افراد آلوده به آن با یک دوره آنتیبیوتیک، تعداد موارد جدید سرطان معده را کاهش میدهد؟
پیشینه
هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) یک باکتری است که در لایه پوششی داخلی معده با افرادی که معمولا از ابتلا به عفونت آگاهی ندارند، زندگی میکند. افراد مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری نسبت به کسانی که به این باکتری آلوده نیستند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان معده قرار دارند. به همین دلیل، H. pylori به عنوان عامل سرطانزا (ایجاد کننده سرطان) برای انسان طبقهبندی میشود. بسیاری از افراد در سراسر جهان هر ساله در اثر ابتلا به سرطان معده میمیرند، زیرا زمانی به دنبال درمان هستند، که شرایط اغلب پیشرفت کرده است. با این حال، عفونت H. pylori با یک دوره یک-هفتهای آنتیبیوتیک به راحتی قابل درمان است.
ویژگیهای مطالعه
جستوجوی منابع علمی تا 2 فوریه 2020، هفت کارآزمایی (شامل 8323 شرکتکننده، چهار مورد در معرض خطر پائین سوگیری قرار داشتند) را پیدا کرد. شش مطالعه در آسیا انجام شد.
نتایج کلیدی
ما دريافتيم كه آنتیبیوتیکها برای H. pylori منفعت اندکی در پیشگیری از سرطان معده (68 (6/1%) نفر از 4206 شركتكنندگانی که درمان آنتیبیوتیکی دریافت کردند، در مقايسه با 125 نفر (3/3%) از 4117 بیماری که در گروه عدم درمان یا دارونما (placebo) بودند، بعدا دچار سرطان شدند)، و در كاهش تعداد مرگومير ناشی از سرطان معده (36 (1/1%) مورد از 3154 نفر، در مقایسه با 59 (1.9%) مورد از 3147 نفر) دارند؛ اما مشخص نیست که آنها تعداد مرگومیر ناشی از هر علتی را افزایش میدهند یا کاهش یا تعداد موارد مبتلا به سرطان مری را کم میکنند یا خیر. اطلاعات مربوط به عوارض جانبی درمان ضعیف گزارش شدند.
کیفیت شواهد
چهار کارآزمایی در معرض خطر پائین سوگیری (bias)، یک کارآزمایی در معرض خطر نامشخص و دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند. یک مطالعه در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشت زیرا از دارونما برای رژیم درمان ریشهکنی فعال استفاده نکرد، و بنابراین این بخش از کارآزمایی کورسازی نشد، و مطالعه دیگر به دلیل تناقضها در گزارشدهی دادهها در دو نقطه زمانی پیگیری، خطر بالای سوگیری داشت. ما با وجود تماس با نویسندگان اصلی، نتوانستیم این اختلافها را برطرف کنیم. در نتیجه، به دلیل خطر سوگیری جدی، کیفیت شواهد را از بالا به متوسط کاهش دادیم.
ما شواهدی را با قطعیت متوسط پیدا کردیم که بررسی افراد از نظر ابتلا به H. پیلوری و ریشهکنی آن، باعث کاهش بروز سرطان معده و مرگومیر ناشی از آن در جمعیت آسیایی سالم بدون علامت آلوده به این باکتری میشود، اما لزوما نمیتوانیم این دادهها را به سایر جمعیتها تعمیم دهیم.
سرطان معده سومین علت شایع مرگومیر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. افراد آلوده به هلیکوباکتر پیلوری نسبت به افرادی که مبتلا به این عفونت نیستند، با احتمال بیشتری مبتلا به سرطان معده میشوند. ریشهکن کردن هلیکوباکتر پیلوری در افراد سالم بدون علامت در جمعیت عمومی ممکن است شیوع سرطان معده را کاهش دهد، اما بزرگی این اثر مشخص نیست.
ارزیابی اثربخشی ریشهکنی هلیکوباکتر پیلوری در افراد سالم بدون علامت در جمعیت عمومی در کاهش بروز سرطان معده.
ما کارآزماییها را با جستوجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2020، شماره 1)، MEDLINE (1946 تا فوریه 2020)، و EMBASE (1974 تا فوریه 2020) شناسایی کردیم. ما فهرست منابع را از کارآزماییهای انتخاب شده در جستوجوی الکترونیکی برای شناسایی کارآزماییهای مرتبط بیشتر، به صورت دستی جستوجو کردیم. ما چکیدههای منتشر شده را از مجموعه مقالات کنفرانسهای United European Gastroenterology Week (منتشر شده در Gut) و Digestive Disease Week (منتشر شده در Gastroenterology) بین سالهای 2001 و 2019 به صورت دستی جستوجو کردیم. ما با اعضای گروه مرور بیماریهای دستگاه گوارش فوقانی و پانکراس در کاکرین و کارشناسان در این زمینه تماس گرفتیم و از آنها خواستیم تا جزئیات کارآزماییهای بالینی برجسته و هرگونه مطالب منتشر نشده مرتبط را ارائه دهند.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای را آنالیز کردیم که به مقایسه حداقل یک هفته درمان H. pylori با دارونما (placebo) یا عدم درمان در پیشگیری از ابتلای بعدی به سرطان معده در بزرگسالان سالم و بدون علامت H. پیلوری-مثبت پرداختند. کارآزماییها باید حداقل دو سال شرکتکنندگان را پیگیری کرده و حداقل دو شرکتکننده مبتلا به سرطان معده را به عنوان پیامد داشته باشند. ما سرطان معده را به عنوان آدنوکارسینوم معده، از جمله نوع اینتستینال (differentiated) یا منتشر (undifferentiated)، با یا بدون هیستولوژی مشخص تعریف کردیم.
ما اطلاعاتی را در مورد بروز سرطان معده، بروز سرطان مری، مرگومیر ناشی از سرطان معده، مرگومیر ناشی از هر علتی و عوارض جانبی ناشی از درمان جمعآوری کردیم.
شش کارآزمایی تمام معیار واجد شرایط بودن را رعایت کرده و دادههای قابل استخراج را در نسخه قبلی ارائه دادند. پس از جستوجوی بهروز شده ما، یک RCT جدید شناسایی شد، به این معنی که هفت کارآزمایی در این مرور بهروز شده گنجانده شدند. علاوه بر این، یک کارآزمایی که قبلا وارد شده بود، دادههای کاملا منتشر شده را برای مدت 10 سال پیگیری ارائه داد، و دیگر کارآزمایی که قبلا انتشار یافته بود، دادههای کاملا منتشر شده را برای مدت 22 سال پیگیری فراهم کرد. چهار کارآزمایی در معرض خطر پائین سوگیری (bias)، یک کارآزمایی در معرض خطر نامشخص و دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند. شش کارآزمایی در جمعیتهای آسیایی انجام شدند.
در پیشگیری از ابتلای بعدی به سرطان معده، درمان ریشهکنی H. پیلوری برتر از دارونما یا عدم درمان بود (RR: 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.40 تا 0.72؛ 7 کارآزمایی، 8323 شرکتکننده، شواهد با قطعیت متوسط). فقط دو کارآزمایی تأثیر ریشهکنی H. پیلوری را در پیشرفت بعدی به سمت سرطان مری گزارش کردند. شانزده (0.8%) نفر از 1947 شرکتکننده اختصاص یافته به درمان ریشهکنی در مقایسه با 13 (0.7%) نفر از 1941 شرکتکننده درمان شده با دارونما، متعاقبا مبتلا به سرطان مری شدند (RR: 1.22؛ 95% CI؛ 0.59 تا 2.54، شواهد با قطعیت متوسط). ریشهکنی H. پیلوری مرگومیر ناشی از سرطان معده را در مقایسه با دارونما یا عدم درمان کاهش داد (RR: 0.61؛ 95% CI؛ 0.40 تا 0.92؛ 4 کارآزمایی؛ 6301 شرکتکننده، شواهد با قطعیت متوسط). شواهدی اندک در مورد مورتالیتی به هر علتی وجود داشت یا اصلا شواهدی پیدا نشد (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.12؛ 5 کارآزمایی، 7079 شرکتکننده، شواهد با قطعیت متوسط). اطلاعات مربوط به عوارض جانبی بهطور ضعیفی گزارش شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.