این مرور، به‌روزرسانی مروری است که برای نخستین‌بار در سال 2012 منتشر، و در سال‌های 2014 و 2018 به‌روز شد.

⁧⁩موضوع چیست؟
⁧⁩هدف از انجام این مرور کاکرین آن بود که دریابیم چه روش‌هایی برای آماده‌سازی پوست پیش از انجام زایمان سزارین در پیشگیری از عفونت پس از جراحی موثر است. تمام مطالعاتی را گردآوری و آنالیز کردیم که اثربخشی ضد-عفونی کننده‌های پوست را پیش از ایجاد برش (incision) برای انجام زایمان سزارین ارزیابی کردند. ما فقط تجزیه‌وتحلیل آماده‌سازی‌هایی را وارد کردیم که برای آماده‌سازی محل جراحی روی شکم پیش از انجام زایمان سزارین استفاده شدند؛ شستن دست توسط تیم جراحی، یا استحمام مادر را وارد نکردیم.

⁧⁩چرا این موضوع مهم است؟⁧⁩
عفونت‌های محل برش‌های جراحی سومین عفونت شایع اکتسابی از بیمارستان هستند. زنانی که با روش سزارین زایمان می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به عفونت ناشی از میکروب‌های موجود روی پوست خود مادر، یا از منابع خارجی قرار دارند. خطر عفونت پس از زایمان سزارین می‌تواند 10 برابر زایمان واژینال باشد. بنابراین، پیشگیری از بروز عفونت با آماده‌سازی صحیح پوست پیش از ایجاد برش، قسمت مهمی از مراقبت‌های کلی است که زنان پیش از زایمان با روش سزارین دریافت می‌کنند. ضد-عفونی کننده (antiseptic) ماده‌ای است برای از بین بردن باکتری‌هایی که هنگام تکثیر می‌توانند به مادر یا نوزاد آسیب برسانند. ضد-عفونی کننده‌ها عبارتند از ید (iodine) یا پوویدون آیوداین (povidone iodine)، الکل، کلرهگزیدین (chlorhexidine)، و پاراکلرومتاکسیلنول (parachlorometaxylenol). می‌توان آنها را به صورت مایعات یا پودرها، اسکراب‌ها (scrub)، رنگ‌ها (paint)، سوآب‌ها (swab)، یا روی «درپ»های (drape) آغشته به مواد ضد-عفونی کننده که به پوست می‌چسبند استفاده کرد، و سپس جراح از خلال آنها پوست را برش می‌دهد. با هدف کاهش انتشار باکتری‌های باقیمانده طی جراحی، می‌توان پس از اسکراب یا سوآب از درپ‌های غیر-آغشته نیز استفاده کرد. مهم است که بدانیم برخی از این ضد-عفونی کننده‌ها یا روش‌ها عملکرد بهتری از بقیه دارند یا خیر.

⁧⁩چه شواهدی را پیدا کردیم؟
⁧⁩این مرور به‌روز شده شامل 13 کارآزمایی با 6938 زن بود. شش کارآزمایی در ایالات متحده آمریکا انجام شدند؛ کارآزمایی‌های باقیمانده در نیجریه، آفریقای جنوبی، فرانسه، دانمارک، اندونزی، هند و مصر به انجام رسیدند. در این مرور به این موضوع پرداخته شد که از نظر پیامدهایی شامل موارد زیر، چه مواردی برای زنان و نوزادان بهتر است: عفونت ناحیه‌ای که جراح برای انجام زایمان سزارین برش می‌زند؛ التهاب پوشش داخلی رحم (متریت (metritis) و اندومتریت (endometritis))؛ طول مدت بستری در بیمارستان؛ و دیگر عوارض جانبی، مانند تحریک پوست زن، یا هرگونه تاثیر مداخله بر کودک. همه 13 کارآزمایی همه این پیامدها را بررسی نکردند، و شواهد مربوط به هر پیامد معمولا بر اساس نتایج کمتر از 6938 زن بود.

اغلب شواهدی را که پیدا کردیم به دلیل محدودیت‌ها در روش‌های انجام مطالعات، کیفیت نسبتا پائینی داشتند، یعنی به اغلب یافته‌های مرور اعتماد نداریم. شواهد نشان می‌دهد در زنانی که پوست خود را با استفاده از ماده کلرهگزیدین گلوکونات (chlorhexidine gluconate) ضد-عفونی کردند، در مقایسه با زنانی که پوویدون آیوداین دریافت کردند، احتمالا کاهش اندکی در بروز عفونت محل جراحی دیده می‌شود. برای سایر پیامدها، تفاوتی اندک یا عدم تفاوت بین عوامل مختلف ضد-عفونی کننده و روش‌های استعمال آنها از نظر بروز اندومتریت (endometritis)، تحریک پوست، یا واکنش پوستی آلرژیک در مادر، وجود داشت. در یک مطالعه، کاهش رشد باکتریایی روی پوست در 18 ساعت پس از انجام زایمان سزارین برای زنانی که کلرهگزیدین گلوکونات دریافت کردند در مقایسه با زنانی که با پوویدون آیوداین ضد-عفونی شدند، گزارش شد اما به دست آوردن اطلاعات بیشتری برای بررسی این موضوع لازم است که آنها واقعا عفونت‌های زنان را کاهش می‌دهند یا خیر.

⁧⁩این یافته‌ها چه معنایی دارند؟⁧⁩
شواهد موجود از کارآزمایی‌های موجود برای آگاهی از بهترین نوع آماده‌سازی پوست به منظور پیشگیری از عفونت محل جراحی پس از سزارین کافی نیست. انجام تحقیقات بیشتری با کیفیت بالا مورد نیاز است. هم‌چنین شش مطالعه در حال انجام را پیدا کردیم. نتایج این مطالعات را در به‌روزرسانی‌های بعدی این مرور لحاظ خواهیم کرد.