تعداد 25 RCT را وارد کردیم که به ارزیابی 21 مداخله روی 1166 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده پرداختند. این 21 مداخله را می‌توان در شش دسته طبقه‌بندی کرد: عوامل نورومدولاتوری (neuromodulatory) (مانند دوکسپین (doxepin)، گاباپنتین (gabapentin)، پرگابالین (pregabalin)، اندانسترون (ondansetron))، درمان‌های موضعی (مانند هیدروژل CQ-01، ژل سیلیکون، پماد انالاپریل (enalapril)، مرطوب‌کننده Provase، کرم حاوی موم زنبور عسل و روغن‌های گیاهی)، روش‌های فیزیکی (مانند ماساژدرمانی، لمس‌درمانی (therapeutic touch)، درمان با شوک ویو برون‌ پیکری (extracorporeal shock wave therapy)، آموزش پیشرفته در مورد پوشش ژل سیلیکونی)، اصلاح اسکار با استفاده از لیزر (لیزر رنگی پالسی (pulsed dye laser)، لیزر پالسی با شدت بالا، لیزر CO2 فراکشنال)، تحریک الکتریکی (تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (transcutaneous electrical nerve stimulation)، تحریک جریان مستقیم ترانس‌کرانیال (transcranial direct current stimulation))، و دیگر درمان‌ها (ترکیب ستیریزین (cetirizine)/سایمتیدین (cimetidine)، چای بادرنجبویه (lemon balm tea)). اکثر RCTها در بیمارستان‌های دانشگاهی انجام ‌شدند و در معرض خطر بالای سوگیری عملکرد (performance bias)، سوگیری ریزش نمونه (attrition)، و سوگیری تشخیص (detection bias) قرار داشتند. در حالی که 24 مورد از 25 مطالعه واردشده، تغییر در خارش ناشی از سوختگی را گزارش کردند، پیامدهای ثانویه مانند مقرون به صرفه بودن، درد، درک بیمار، التیام زخم، و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت شرکت‌کنندگان، یا گزارش نشده یا ناقص گزارش شدند.

عوامل نورومدولاتوری در برابر آنتی‌هیستامین‌ها (antihistamines) یا دارونما

شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد مبنی بر اینکه کرم دوکسپین در مقایسه با آنتی‌هیستامین خوراکی ممکن است خارش ناشی از سوختگی را کاهش دهد (تفاوت میانگین (MD): 2.60- در مقیاس 0 تا 10 امتیازی آنالوگ بصری (visual analogue scale; VAS)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.79- تا 1.42؛ 2 مطالعه، 49 شرکت‌کننده). تغییر 2 امتیازی، نشان‌دهنده حداقل تفاوت بالینی مهم (minimal clinically important difference; MCID) است. به دلیل وجود شواهدی با قطعیت بسیار پائین، مشخص نیست کرم دوکسپین در مقایسه با آنتی‌هیستامین خوراکی بر بروز خواب‌آلودگی به عنوان یک عارضه جانبی تاثیر می‌گذارد یا خیر (خطر نسبی (RR): 0.64؛ 95% CI؛ 0.32 تا 1.25؛ 1 مطالعه، 24 شرکت‌کننده). در مطالعه واردشده، هیچ داده‌ای را در مورد درد گزارش نشد.

شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که گاباپنتین در مقایسه با ستیریزین ممکن است خارش ناشی از سوختگی را کاهش دهد (MD: -2.40 VAS؛ 95% CI؛ 4.14- تا 0.66-؛ 1 مطالعه، 40 شرکت‌کننده). تغییر 2 امتیازی، نشان‌دهنده یک MCID است. شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که گاباپنتین در مقایسه با ستیریزین، بروز خواب‌آلودگی را کاهش می‌دهد (RR: 0.02؛ 95% CI؛ 0.00 تا 0.38؛ 1 مطالعه، 40 شرکت‌کننده). در مطالعه واردشده، هیچ داده‌ای را در مورد درد گزارش نشد.

شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که پرگابالین در مقایسه با ستیریزین همراه با فنیرامین مالئات (pheniramine maleate) ممکن است منجر به کاهش شدت خارش ناشی از سوختگی شود (MD: -0.80 VAS؛ 95% CI؛ 1.24- تا 0.36-؛ 1 مطالعه، 40 شرکت‌کننده). تغییر 2 امتیازی، نشان‌دهنده یک MCID است. شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که پرگابالین در مقایسه با ستیریزین، بروز خواب‌آلودگی را کاهش می‌دهد (RR: 0.04؛ 95% CI؛ 0.00 تا 0.69؛ 1 مطالعه، 40 شرکت‌کننده). در مطالعه واردشده، هیچ داده‌ای را در مورد درد گزارش نشد.

شواهدی با قطعیت متوسط ​​وجود دارد که اندانسترون در مقایسه با دیفن‌هیدرامین (diphenhydramine) احتمالا منجر به کاهش شدت خارش ناشی از سوختگی می‌شود (MD؛ 0.76- در مقیاس 0 تا 10 امتیازی آنالوگ عددی (numeric analogue scale; NAS)؛ 95% CI؛ 1.50- تا 0.02-؛ 1 مطالعه، 38 شرکت‌کننده). تغییر 2 امتیازی، نشان‌دهنده یک MCID است. در مطالعه واردشده، هیچ داده‌ای در مورد درد و عوارض جانبی گزارش نشد.

درمان‌های موضعی در برابر مقایسه‌کننده‌های مرتبط

شواهدی با قطعیت متوسط ​​وجود دارد مبنی بر اینکه پماد انالاپریل در مقایسه با گروه کنترل دارونما احتمالا میانگین خارش ناشی از سوختگی را کاهش می‌دهد (MD؛ 0.70- در جدول نمره‌دهی 0 تا 4 امتیازی برای خارش؛ 95% CI؛ 1.04- تا 0.36-؛ 1 مطالعه، 60 شرکت‌کننده). در مطالعه واردشده، هیچ داده‌ای در مورد درد و عوارض جانبی گزارش نشد.

روش‌های فیزیکی در برابر مقایسه‌کننده‌های مرتبط

شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد مبنی بر اینکه ماساژ در مقایسه با مراقبت‌های استاندارد، ممکن است خارش ناشی از سوختگی (تفاوت میانگین استانداردشده (SMD): 0.86-؛ 95% CI؛ 1.45- تا 0.27-؛ 2 مطالعه، 166 شرکت‌کننده) و درد (SMD: -1.32؛ 95% CI؛ 1.66- تا 0.98-) را کاهش دهد. این SMDها معادل کاهش 4.60 امتیازی در شدت خارش و کاهش 3.74 امتیازی در میزان درد در VAS با 10 امتیاز است. تغییر 2 امتیازی VAS در خارش، نشان‌دهنده یک MCID است. در مطالعات واردشده، هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی گزارش نشد.

شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد مبنی بر اینکه درمان با شوک ویو برون پیکری (extracorporeal shock wave therapy; ESWT) در مقایسه با تحریک ساختگی ممکن است خارش ناشی از سوختگی را کاهش دهد (SMD: -1.20؛ 95% CI؛ 1.65- تا 0.75-؛ 2 مطالعه، 91 شرکت‌کننده). این یافته معادل کاهش 5.93 امتیازی در شدت خارش در یک مقیاس 22 امتیازی 12-آیتمی شدت خارش است. درد فشاری (pressure pain threshold; PPT) 0 تا 25 امتیازی؛ 95% CI؛ 1.76 تا 4.16؛ 1 مطالعه، 45 شرکت‌کننده). در مطالعات واردشده، هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی گزارش نشد.

اصلاح اسکار با استفاده از لیزر در برابر گروه‌های کنترل درمان‌نشده یا دارونما

شواهدی با قطعیت متوسط ​​وجود دارد که لیزر پالسی با شدت بالا در مقایسه با لیزر ساختگی احتمالا منجر به کاهش شدت خارش ناشی از سوختگی می‌شود (MD؛ 0.51- در مقیاس 0 تا 1 امتیازی شدت خارش (Itch Severity Scale; ISS)؛ 95% CI؛ 0.64- تا 0.38-؛ 1 مطالعه، 49 شرکت‌کننده). شواهدی با قطعیت متوسط ​​وجود دارد که لیزر پالسی با شدت بالا در مقایسه با لیزر ساختگی احتمالا میزان درد را کاهش می‌دهد (MD: -3.23 VAS؛ 95% CI؛ 5.41- تا 1.05-؛ 1 مطالعه، 49 شرکت‌کننده). در مطالعات واردشده، هیچ داده‌ای در مورد عوارض جانبی گزارش نشد.