Apakah risiko dan faedah kedudukan berbeza untuk tusukan spinal kepada bayi?

Mesej utama

• Tusukan spinal selalunya diperlukan bagi bayi baru lahir dengan jangkitan yang teruk, tetapi mungkin sukar dilakukan, dengan kira-kira 50% percubaan berakhir dengan kegagalan.

• Kami mengenal pasti kajian-kajian yang membandingkan tiga kedudukan badan yang berbeza semasa tusukan spinal: baring mengiring (dekubitus sisi), duduk dan baring di atas perut (meniarap). Dalam kesemua kedudukan, kaki bayi harus berada dalam posisi dilipat ke dada dan bahagian belakang bengkok ke hadapan (fleksi).

• Mungkin terdapat sedikit atau tiada perbezaan dalam kadar kejayaan kali pertama antara posisi duduk dan dekubitus sisi, dan mungkin terdapat peluang yang lebih tinggi untuk berjaya dengan kedudukan meniarap berbanding kedudukan dekubitus sisi pada bayi pramatang. Terdapat kemungkinan yang lebih tinggi untuk terjadinya kesan sampingan dengan posisi dekubitus sisi berbanding kedudukan duduk.

Apakah itu tusukan spinal?

Pemeriksaan air tulang belakang, biasanya dikenali sebagai tusukan spinal, adalah prosedur yang melibatkan memasukkan jarum ke dalam tulang belakang. Tusukan spinal mungkin dilakukan untuk pelbagai sebab dan pada semua peringkat umur. Ia sering dilakukan pada bayi baru lahir untuk mengenalpasti jangkitan yang teruk, termasuk jangkitan yang menjejaskan otak dan tulang belakang, untuk mengumpul cecair serebrospinal (cecair yang melindungi otak dan saraf tunjang) atau untuk memasukkan ubat-ubatan. Kerana ia melibatkan tusukan jarum, tusukan spinal mungkin menyebabkan kesakitan dan ketidakselesaan.

Pelbagai posisi boleh digunakan untuk melakukan tusukan tulang belakang. Kanak-kanak tersebut mungkin baring mengiring (dekubitus sisi), duduk, atau berbaring di atas perut mereka (meniarap); dalam semua kedudukan, harus dipastikan kaki mereka dilipat ke dada dan bahagian belakang dibengkokkan ke hadapan (fleksi).

Apakah yang ingin kami ketahui?

Kami ingin mengetahui sama ada kedudukan badan yang berbeza untuk bayi yang baru lahir, boleh mempengaruhi keberjayaan tusukan spinal pada percubaan pertama; bilangan percubaan untuk tusukan spinal yang berjaya; dan bilangan episod kesan sampingan buruk, seperti kadar denyutan jantung yang perlahan, tahap oksigen rendah dalam darah, dan apnea (episod tidak bernafas). Kami juga meneroka jika terdapat sebarang perbezaan dalam masa yang diambil untuk melakukan tusukan spinal; kesakitan dan ketidakselesaan semasa tebukan tusukan spinal; keperluan ubat tahan sakit atau penenang untuk melakukan tusukan spinal; pendarahan dan lebam akibat daripada tusukan spinal; dan kadar jangkitan yang berkait dengan tusukan spinal.

Apa yang kami lakukan?

Kami mencari kajian yang membandingkan kedudukan badan yang berbeza semasa melakukan tusukan spinal kepada bayi baru lahir. Kami telah bandingkan dan merumuskan hasil keputusan daripada kajian-kajian dan menilai keyakinan kami terhadap bukti, berdasarkan faktor-faktor seperti kaedah dan saiz kajian.

Apakah yang kami temui?

Kami mendapati lima kajian melibatkan 1476 bayi yang menjalani tusukan spinal. Hanya satu kajian, dengan 171 bayi, memeriksa bayi dalam kedudukan meniarap; kajian yang lain membandingkan kanak-kanak dalam kedudukan dekubitus sisi dan duduk. Empat kajian meneliti bayi yang menjalani tusukan spinal biasa, manakala satu kajian meneliti anestesia spinal pada bayi yang menjalani pembedahan. Kajian terkecil mempunyai 26 peserta, manakala yang terbesar mempunyai 1082. Kajian-kajian itu memasukkan bayi berumur kira-kira lima jam hingga lima minggu, dengan purata usia kehamilan (masa sejak tempoh haid terakhir ibu) dari 31 hingga 41 minggu. Kajian itu menyertakan 864 kanak-kanak lelaki, 580 kanak-kanak perempuan, dan 32 dengan jantina yang tidak diketahui. Dua kajian telah dijalankan di Amerika Syarikat, dan setiap satu di Sepanyol, China, dan UK. Satu kajian menerima pembiayaan awam, manakala empat kajian yang lain tidak mengenal pasti sumber pembiayaan mereka.

Kami mendapati tiada kajian melaporkan jumlah percubaan tusukan spinal atau bilangan bayi baru lahir yang mengalami apnea untuk kedua-dua perbandingan. Kami mendapati tiada kajian melaporkan episod kadar denyutan jantung perlahan, tahap oksigen darah rendah, masa untuk melakukan tusukan spinal, atau episod pernafasan terhenti untuk tempoh masa yang singkat untuk perbandingan kedudukan dekubitus sisi berbanding kedudukan meniarap.

Apabila membandingkan melakukan tusukan spinal pada bayi baru lahir dalam kedudukan dekubitus sisi dan duduk, kami mendapati bahawa mungkin terdapat hanya sedikit atau tiada perbezaan dalam peluang untuk berjaya pada percubaan pertama; kemungkinan terdapat risiko yang lebih tinggi untuk kadar denyutan jantung yang perlahan dan paras oksigen dalam darah rendah dengan kedudukan dekubitus sisi; mungkin terdapat sedikit atau tiada perbezaan dalam bilangan episod apnea; dan kami tidak pasti sama ada kepantasan satu kedudukan lebih pantas daripada yang lain.

Apabila membandingkan melakukan tusukan spinal pada bayi dalam kedudukan dekubitus sisi dan dalam kedudukan meniarap, mungkin terdapat peluang yang lebih rendah untuk berjaya pada percubaan pertama pada bayi dalam kedudukan dekubitus sisi.

Apakah batasan bukti?

Keyakinan kami terhadap penemuan kami adalah terhad kerana bilangan kajian yang rendah yang meneliti setiap soalan untuk setiap perbandingan; lebih-lebih lagi, beberapa kajian telah menggunakan kaedah yang mungkin menimbulkan kesilapan dalam keputusan mereka. Dalam sesetengah kajian, penyiasat mungkin telah mengetahui kedudukan mana yang digunakan. Tambahan pula, tiada kajian memberikan data tentang semua hasil yang kami sasarkan untuk diterokai, dan perbezaan yang dilaporkan antara kumpulan selalunya agak kecil.

Sejauh manakah bukti ini terkini?

Bukti adalah terkini sehingga Januari 2023.

Nota terjemahan: 

Sila hubungi cochrane@rumc.edu.my untuk sebarang pertanyaan berkaitan terjemahan ini. Diterjemah oleh Azra Baharin (RCSI & UCD Malaysia campus). Disunting oleh Norhayati Mohd Noor (Universiti Sains Malaysia).

Tools
Information