Wprowadzenie

Zażywanie konopi indyjskich jest dość częstym i rozpowszechnionym zjawiskiem na całym świecie. Popyt na konopie indyjskie wzrasta w większości regionów świata. Ruchy w niektórych krajach zmierzające do dekryminalizacji lub legalizacji stosowania konopi indyjskich mogą utrzymywać ten trend. Obecnie nie istnieją żadne określone leki stosowane w leczeniu uzależnienia od konopi. Celem tego przeglądu jest ocena skuteczności i bezpieczeństwa leków stosowanych w leczeniu uzależnienia od marihuany.

Data wyszukiwania

Poszukiwaliśmy piśmiennictwa naukowego w marcu 2018 roku.

Charakterystyka badań

Zidentyfikowano 21 randomizowanych badań klinicznych (takie badania, w których osoby są losowo przydzielane do jednej z dwóch lub więcej grup) obejmujących 909 uczestników, którym podawano lek aktywny oraz 846 pacjentów otrzymujących placebo (lek pozorowany). Główne objawy uzależnienia od leku to jego kompulsywne stosowanie, utrata kontroli nad jego przyjmowaniem oraz objawy odstawienia po zaprzestaniu stosowania. Ten przegląd objął badania, w których uczestnicy byli opisywani jako osoby uzależnione lub prawdopodobnie uzależnione, bazując na średnim tygodniowym lub dziennym spożyciu konopi indyjskich.

Średni wiek uczestników w poszczególnych badaniach wahał się między 22 a 41 lat, wyłączając 3 badania, w których uwzględniono młodsze osoby. Większość uczestników (75%) była mężczyznami. Większość badań (16) przeprowadzono w USA, trzy w Australii, jedno w Kanadzie i jedno w Izraelu. W badaniach analizowano różne leki, które mogą zredukować objawy odstawienia konopi i pomagają odstawić konopie lub ograniczyć ich używanie.

W 4 badaniach zespoły badawcze otrzymywały leki od firm je wytwarzających, ale żadne z nich nie było finansowane przez koncerny farmaceutyczne. W jednym badaniu nie podano źródeł finansowania lub pochodzenia leku.

Główne wyniki

Dla wyniku jakim jest abstynencja pod koniec leczenia, preparaty Δ⁹-tetrahydrokanabinolu (THC, główny składnik konopi) były prawdopodobnie nieskuteczne, leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, leki przeciwdepresyjne o mieszanym mechanizmie działania, buspiron oraz N-acetylocysteina również prawdopodobnie były nieskuteczne. Dodatkowo nie jesteśmy pewni skuteczności leków przeciwdrgawkowych i stabilizujących nastrój.

Dla danej jaką jest ukończenie określonego etapu leczenia, preparaty THC, leki przeciwdepresyjne o mieszanym mechanizmie działania, leki przeciwdrgawkowe i stabilizujące nastrój mogą nie być skuteczne, nie jesteśmy pewni skuteczności inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, jak również N-acetylocysteina prawdopodobnie nie wpływała na ukończenie leczenia. Stosowanie leków przeciwdrgawkowych i stabilizujących nastrój mogło zwiększać prawdopodobieństwo wcześniejszej rezygnacji z terapii.

Preparaty THC i N-acetylocysteiny prawdopodobnie nie powodowały więcej działań niepożądanych niż placebo, leki przeciwdepresyjne i buspiron mogły wywoływać więcej działań niepożądanych niż placebo, a w przypadku selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny nie jesteśmy pewni.

Bazując na bieżących badaniach, wszystkie leki powinny być rozpatrywane jako eksperymentalne.

Jakość danych naukowych

Jakość danych naukowych dla wielu wyników w tym przeglądzie była niska lub bardzo niska, ponieważ każdy lek był badany w niewielu badaniach (od 1 do 4), każde badanie zawierało małą ilość uczestników, były pewne nieścisłości w badaniach oraz wystąpiło ryzyko błędu systematycznego ze względu na rezygnację pacjentów z uczestnictwa.