Jak rozumiemy środki kontroli związane z zagranicznym podróżowaniem?

Środki kontroli podróży międzynarodowych to metody zarządzania podróżami pomiędzy krajami w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się COVID-19. Środki obejmują:

- zamknięcie granic międzynarodowych w celu powstrzymania podróżnych przed przekraczaniem granic jednego kraju do drugiego;

- ograniczenie podróży do i z niektórych krajów, szczególnie tych o wysokim poziomie zakażeń;

- badanie przesiewowe lub badanie podróżnych wjeżdżających do kraju lub wyjeżdżających do niego, jeśli mają objawy lub mieli kontakt z osobą zakażoną;

- poddawanie kwarantannie nowo przybyłych podróżnych z innego kraju, co jest równoznaczne z pozostaniem w domu lub w określonym miejscu przez pewien czas.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy się dowiedzieć, na ile skuteczne są środki kontroli związane z międzynarodowymi podróżami służące powstrzymaniu pandemii COVID-19.

Co zrobiliśmy?

Poszukiwaliśmy badań dotyczących wpływu tych środków na rozprzestrzenianie się COVID-19. Badania miały raportować, ile przypadków zachorowania udało się uniknąć lub wykryć dzięki środkom kontroli oraz czy środki te zmieniły przebieg pandemii. W badaniach mogły wziąć udział osoby w każdym wieku z całego świata. Badania mogły być dowolnie zaprojektowane, włącznie z uwzględnieniem badań wykorzystujących dane „rzeczywiste” (badania obserwacyjne) lub hipotetyczne dane z symulacji generowanych komputerowo (badania modelowe).

To pierwsza aktualizacja niniejszego przeglądu. Obejmuje ona wyłącznie badania dotyczące COVID-19 opublikowane do dnia 13 listopada 2020 r.

Wyniki badań

Znaleziono 62 badania. Większość (49 badań) stanowiły badania modelowe; tylko 13 wykorzystało dane rzeczywiste (badania obserwacyjne). Badania zostały przeprowadzone na całym świecie i w różnym czasie trwania pandemii. Stadia COVID-19 w poszczególnych krajach były zróżnicowane.

Większość badań porównywała obecne środki kontroli związane z podróżowaniem z brakiem kontroli. Jednakże w niektórych badaniach z zakresu modelowania porównywano również obecne środki z możliwymi środkami, na przykład w celu sprawdzenia, co mogłoby się stać, gdyby kontrole były bardziej lub mniej łagodne lub gdyby połączono je z innymi działaniami.

Kluczowe wyniki

Poniżej podsumowujemy ustalenia dotyczące niektórych wyników.

Ograniczenia w podróżowaniu zmniejszające lub wstrzymujące podróże transgraniczne (31 badań modelowych)

Większość badań wykazała, że ograniczenie podróży lub wstrzymanie podróży transgranicznych jest korzystne, ale ten korzystny efekt wahał się od małego do dużego. Ponadto nie wykazano żadnej różnicy w niektórych badaniach. Badania przewidywały również, że ograniczenia te opóźnią rozprzestrzenianie się pandemii, ale opóźnienie to wahało się od jednego dnia do 85 dni w różnych badaniach.

Kontrole na granicy (13 badań modelowych i 13 badań obserwacyjnych)

W badaniach tych oceniano kontrole na granicach, w tym badania przesiewowe osób z objawami lub potencjalnie narażonych na COVID-19, lub badania osób przed lub po podróży.

W przypadku badań przesiewowych opartych na objawach lub potencjalnym narażeniu na COVID-19 badania modelujące wykazały, że badania przesiewowe zmniejszyły liczbę importowanych lub eksportowanych przypadków i opóźniły rozprzestrzenianie się pandemii. Badania modelowe przewidywały, że wykryte zostanie od 1 do 53% przypadków. Badania obserwacyjne wykazały szeroki zakres wykrytych przypadków, od 0% do 100%, przy czym większość badań wykazała mniej niż 54% wykrytych przypadków.

W przypadku badań przesiewowych opartych na testowaniu, badania wykazały, że badanie podróżujących ogranicza liczbę przypadków importowanych lub eksportowanych oraz przypadków wykrytych. Badania obserwacyjne wykazały, że odsetek wykrytych przypadków wahał się od 58% do 90%. Różnica ta może wynikać z okresu, w którym badania zostały przeprowadzone.

Kwarantanna (12 badań modelowych)

Wszystkie badania sugerowały, że kwarantanna może być korzystna, ale większość wyników była zróżnicowana pomiędzy badaniami. Badania modelowe przewidywały na przykład, że kwarantanna może doprowadzić do zmniejszenia liczby zachorowań w społeczeństwie od 450 do ponad 64 000. Różnice w wynikach mogą zależeć od tego, jak długo ludzie byli poddawani kwarantannie i jak dobrze przestrzegali zasad.

Kwarantanna i badania przesiewowe na granicy (7 badań modelowych i 4 badania obserwacyjne)

W przypadku kwarantanny i badań przesiewowych na granicach większość badań wskazywała na pewne korzyści, jednak wielkość efektu różniła się w zależności od badania. Na przykład w badaniach obserwacyjnych raportowano, że wykrywanych jest od 68% do 92% przypadków. Różnice w wynikach mogą zależeć od tego, jak długo ludzie byli poddawani kwarantannie i jak często byli badani podczas kwarantanny.

Jak wiarygodne są te wyniki?

Nasza pewność co do wiarygodności tych wyników jest ograniczona. Większość badań opierała się na przewidywaniach matematycznych (modelowanie), dlatego brakuje nam danych rzeczywistych. Ponadto nie byliśmy pewni, czy w modelach zastosowano prawidłowe założenia, dlatego nasze zaufanie do danych dotyczących w szczególności restrykcji związanych z podróżowaniem i kwarantanny jest bardzo niska. Wiele badań zostało szybko opublikowanych w internecie jako „preprint”. Preprinty nie są poddawane standardowej, rygorystycznej ocenie, przez które przeszły opublikowane badania. Z tego powodu nie mamy pewności, na ile są one wiarygodne. Ponadto badania bardzo różniły się od siebie, a ich wyniki różniły się w zależności od ocenianego sposobu wdrażania środków zapobiegawczych związanych z podróżowaniem (np. rodzaj podejścia do badań przesiewowych), sposobu ich stosowania i egzekwowania, liczby podróży transgranicznych, poziomów przenoszenia się choroby w społeczeństwie oraz innych rodzajów krajowych środków kontroli pandemii.

Co to oznacza?

Ogólnie rzecz biorąc, podejmowanie środków kontroli związanych z zagranicznym podróżowaniem może pomóc w spowolnieniu rozprzestrzeniania się choroby między krajami. Pomocnym środkiem może być ograniczenie podróży transgranicznych. Badania przesiewowe podróżnych tylko pod kątem objawów na granicach prawdopodobnie przeoczą wiele przypadków; testowanie może być bardziej skuteczne, ale może również przeoczyć przypadki, jeśli jest przeprowadzane dopiero po przyjeździe. Kwarantanna, która trwa co najmniej 10 dni może zapobiec rozprzestrzenianiu się COVID-19 i może być bardziej skuteczna, jeśli jest połączona z innym środkiem kontroli, takim jak testowanie, szczególnie jeśli ludzie przestrzegają zasad.

Dalsze badania powinny lepiej raportować wyniki. Więcej badań powinno koncentrować się na rzeczywistych danych i oceniać potencjalne korzyści i ryzyko środków kontroli związanych z podróżowaniem zarówno dla jednostek jak i społeczeństwa jako całości.