ใจความสำคัญ

• เรามั่นใจในประสิทธิผลของยาต้านอาการซึมเศร้าเพียงชนิดเดียวเท่านั้น: duloxetine เราพบว่าขนาดมาตรฐาน (60 มก.) มีประสิทธิผล และการใช้ยาในขนาดที่สูงขึ้นไม่มีประโยชน์

• เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์สำหรับยาแก้ซึมเศร้าใดๆ เนื่องจากข้อมูลสำหรับเรื่องนี้ไม่ดีนัก การวิจัยในอนาคตควรแก้ไขปัญหานี้

• ในการปฏิบัติทางคลินิกสำหรับอาการปวดเรื้อรัง อาจพิจารณาใช้ยา duloxetine ในขนาดมาตรฐานก่อนที่จะใช้ยาแก้ซึมเศร้าชนิดอื่น

• การนำแนวทางที่ยึดบุคคลเป็นศูนย์กลางมาใช้เป็นสิ่งสำคัญ ความเจ็บปวดเป็นประสบการณ์เฉพาะบุคคล และยาบางชนิดอาจใช้ได้ผลกับผู้คน แม้ว่าหลักฐานการวิจัยจะยังไม่มีข้อสรุปหรือไม่มีเลยก็ตาม การศึกษาในอนาคตควรใช้เวลานานกว่านี้และมุ่งเน้นไปที่ผลไม่พึงประสงค์ของยาแก้ซึมเศร้า

อาการปวดเรื้อรังคืออะไร

อาการปวดเรื้อรังคือความเจ็บปวดใดๆ ก็ตามที่กินเวลานานกว่า 3 เดือน ผู้คนมากกว่าหนึ่งในสามทั่วโลกประสบกับอาการปวดเรื้อรัง สิ่งนี้มักส่งผลต่ออารมณ์และความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คน และความสามารถในการทำงานและการดำเนินงานประจำวันของพวกเขา

ยาแก้ซึมเศร้ารักษาอาการปวดเรื้อรังได้อย่างไร

ยาแก้ซึมเศร้าเป็นยาที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อรักษาอาการซึมเศร้า ยาแก้ซึมเศร้าประเภทต่างๆ ออกฤทธิ์ต่างกัน ยาแก้ซึมเศร้าที่ทำงานในลักษณะเดียวกันจะถูกจัดเป็นกลุ่ม ประเภทที่พบบ่อยที่สุดคือ Selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs), tricyclic antidepressants (TCAs) และ serotonin-noradrenalin reuptake inhibitors (SNRIs) การวิจัยชี้ให้เห็นว่ายาแก้ซึมเศร้าอาจมีประสิทธิผลในการรักษาอาการปวดเนื่องจากสารเคมีชนิดเดียวกันที่ส่งผลต่ออารมณ์ก็อาจส่งผลต่อความเจ็บปวดได้เช่นกัน

เราต้องการค้นหาอะไร

เราต้องการทราบว่ายาแก้ซึมเศร้ามีประสิทธิผลในการจัดการกับอาการปวดเรื้อรังหรือไม่ และทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์หรือไม่

เราทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาที่เปรียบเทียบยาแก้ซึมเศร้าใดๆกับการรักษาอื่นๆ สำหรับอาการปวดเรื้อรังทุกประเภท (ยกเว้นอาการปวดหัว) เราเปรียบเทียบการรักษาทั้งหมดโดยใช้วิธีทางสถิติที่เรียกว่าการวิเคราะห์อภิมานเครือข่าย วิธีนี้ช่วยให้เราสามารถจัดอันดับประสิทธิผลของยาแก้ซึมเศร้าชนิดต่างๆ จากดีที่สุดไปหาแย่ที่สุด

เราพบอะไร

เราพบการศึกษา 176 ฉบับ รวมผู้ที่มีอาการปวดเรื้อรัง 28,664 คน การศึกษาเหล่านี้ศึกษาการรักษา 89 ประเภทหรือการผสมผสานกัน การศึกษาส่วนใหญ่ตรวจสอบผลของยาแก้ซึมเศร้าต่อความเจ็บปวดสามประเภท: fibromyalgia (การศึกษา 59 ฉบับ) อาการปวดเส้นประสาท (การศึกษา 49 ฉบับ) และอาการปวดกล้ามเนื้อและกระดูก (เช่น โรคข้อเข่าเสื่อมหรืออาการปวดหลังส่วนล่าง; การศึกษา 40 ฉบับ) ประเภทของยาต้านอาการซึมเศร้าที่พบบ่อยที่สุดที่ตรวจสอบคือ SNRIs (การศึกษา 74 ฉบับ), TCA (การศึกษา 72 ฉบับ) และ SSRIs (การศึกษา 34 ฉบับ) ยาแก้ซึมเศร้าที่พบบ่อยที่สุดที่ตรวจสอบ ได้แก่: amitriptyline (TCA; การศึกษา 43 ฉบับ); duloxetine (SNRI; การศึกษา 43 ฉบับ) และ milnacipran (SNRI; การศึกษา 18 ฉบับ) จากการศึกษา 146 ฉบับที่รายงานว่าเงินทุนของพวกเขามาจากไหน บริษัทยาให้ทุนสนับสนุนการศึกษา 72 ฉบับ การศึกษาโดยเฉลี่ยใช้เวลา 10 สัปดาห์

การศึกษาส่วนใหญ่เปรียบเทียบยาแก้ซึมเศร้ากับยาหลอก (ซึ่งดูเหมือนยาจริงแต่ไม่มียาใดๆ อยู่ในนั้น) แต่การศึกษาบางชิ้นเปรียบเทียบยาแก้ซึมเศร้ากับยาประเภทอื่น ยาแก้ซึมเศร้าชนิดอื่น การรักษาประเภทอื่น (เช่น กายภาพบำบัด) หรือยาแก้ซึมเศร้าชนิดเดียวกันในขนาดต่างกัน

การศึกษาส่วนใหญ่ในการทบทวนนี้รายงานข้อมูลเกี่ยวกับการบรรเทาอาการปวดและผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ มีการศึกษาน้อยที่รายงานเกี่ยวกับคุณภาพชีวิต การนอนหลับ และการทำงานของร่างกาย

ผลลัพธ์หลัก

• Duloxetine อาจมีผลปานกลางต่อการลดความเจ็บปวดและปรับปรุงการทำงานของร่างกาย เป็นยาแก้ซึมเศร้าที่เรามั่นใจมากที่สุด ขนาดยา duloxetine ที่สูงกว่าอาจไม่ให้ประโยชน์อะไรมากไปกว่าขนาดมาตรฐาน สำหรับทุกๆ 1000 คนที่รับประทานดูล็อกซีทีนในขนาดมาตรฐาน 435 รายจะได้รับการบรรเทาอาการปวด 50% เทียบกับ 287 รายที่จะได้รับการบรรเทาอาการปวด 50% เมื่อได้รับยาหลอก

• มิลนาซิปรานอาจลดอาการปวดได้ แต่เราไม่มั่นใจในผลลัพธ์นี้เท่ากับยาดูล็อกซีทีน เนื่องจากมีการศึกษาน้อยกว่าและมีผู้ที่เกี่ยวข้องน้อยกว่า

• การศึกษาส่วนใหญ่ไม่รวมผู้ที่มีภาวะสุขภาพจิต ซึ่งหมายความว่าผู้เข้าร่วมมีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าอยู่ในช่วง 'ปกติ' ในช่วงเริ่มต้นการศึกษา สิ่งนี้จำกัดการวิเคราะห์ผลทางด้านอารมณ์ mirtazapine และ duloxetine อาจช่วยให้อารมณ์ดีขึ้น แต่เราไม่แน่ใจอย่างมากเกี่ยวกับผลลัพธ์

• เราไม่ทราบเกี่ยวกับผลไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาต้านอาการซึมเศร้าสำหรับอาการปวดเรื้อรัง มีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะแน่ใจเกี่ยวกับผลลัพธ์

ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร

ยังมีคำถามอีกหลายข้อที่เราไม่สามารถตอบได้:

• นอกเหนือจาก duloxetine และ milnacipran แล้ว เราไม่มั่นใจในผลลัพธ์จากยาต้านอาการซึมเศร้าอื่นๆ ที่รวมอยู่ในการทบทวนนี้ เนื่องจากมีการศึกษาไม่เพียงพอ

• เราไม่ทราบว่ายาแก้ซึมเศร้ามีประสิทธิผลในการรักษาอาการปวดในระยะยาวหรือไม่ ระยะเวลาการศึกษาโดยเฉลี่ยคือ 10 สัปดาห์

• ไม่มีหลักฐานที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับความปลอดภัยในการใช้ยาต้านอาการซึมเศร้าสำหรับอาการปวดเรื้อรัง ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว

• เราไม่ทราบว่ายาแก้ซึมเศร้ามีประสิทธิผลสำหรับผู้ที่มีทั้งอาการปวดเรื้อรังและภาวะซึมเศร้าอย่างไร เนื่องจากการศึกษาส่วนใหญ่ไม่รวมผู้เข้าร่วมที่มีภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล

หลักฐานนี้เป็นปัจจุบันแค่ไหน

รีวิวนี้เป็นข้อมูลล่าสุดถึงเดือนมกราคม 2022