این مرور 10 مطالعه را وارد می‌کند: سطح کیفیت شواهد بسیار پائین تا پائین گزارش شد: محدودیت‌های اصلی ناشی از کمبود مطالعات و گزارش‌دهی ضعیف از روش‌های مطالعه بودند. دلایل اصلی کاهش سطح شواهد، کمبود جزئیاتی بود که به وسیله آن می‌توان خطر سوگیری (bias) (تصادفی‌سازی و پنهان‌سازی تخصیص)، عدم انجام کورسازی و عدم دقت را قضاوت کرد.

مداخله غیر-دارویی در برابر عدم مداخله یا دارونما

شواهد برای تعیین اینکه یک رژیم غذایی یا مداخله در سبک زندگی در مقایسه با عدم مداخله بر تولد زنده تاثیرگذار است یا خیر، کافی نیست (نسبت شانس (OR): 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.65 تا 1.11؛ 918 زن، 3 مطالعه؛ I² = 78%؛ شواهد با کیفیت پائین). این نشان می‌دهد که اگر احتمال تولد زنده به دنبال عدم مداخله معادل 43% فرض شود، شانس آن به دنبال رعایت رژیم غذایی یا تغییر سبک زندگی بین 33% و 46% خواهد بود. ما مطمئن نیستیم که تغییر سبک زندگی در مقایسه با عدم مداخله تاثیری بر نرخ سقط جنین داشته باشد (OR: 1.54؛ 95% CI؛ 0.99 تا 2.39؛ 917 زن، 3 مطالعه؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). شواهد برای تعیین اینکه تغییر سبک زندگی در مقایسه با عدم مداخله بارداری بالینی را تحت تاثیر قرار می‌دهد یا خیر، کافی نیست (OR: 1.06؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.40؛ 917 زن، 3 مطالعه؛ I² = 73%؛ شواهد با کیفیت پائین). مداخله در سبک زندگی منجر به کاهش شاخص توده بدنی (body mass index; BMI) شد، اما داده‌ها به دلیل ناهمگونی در اثرگذاری مداخله، تجمیع و تلفیق نشدند (تفاوت میانگین (MD): 3.70-؛ 95% CI؛ 4.10- تا 3.30-؛ 305 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین؛ و MD: -1.80؛ 95% CI؛ 2.67- تا 0.93-؛ 43 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).

مداخله غیر-دارویی در برابر مداخله غیر-دارویی

ما مطمئن نیستیم که مداخلات فشرده و شدید کاهش وزن در مقایسه با مشاوره استاندارد مراقبت تغذیه تاثیری بر تولد زنده (OR: 11.00؛ 95% CI؛ 0.43 تا 284؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، بارداری بالینی (OR: 11.00؛ 95% CI؛ 0.43 تا 284؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، BMI (MD: -3.00؛ 95% CI؛ 5.37- تا 0.63-؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، تغییر وزن (MD: -9.00؛ 95% CI؛ 15.50- تا 2.50-؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، کیفیت زندگی (MD: 0.06؛ 95% CI؛ 0.03- تا 0.15؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، یا سلامت روان (MD: -7.00؛ 95% CI؛ 13.92- تا 0.08-؛ 11 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) دارد یا خیر. هیچ مطالعه‌ای بروز عوارض جانبی را گزارش نکرد.

مداخله دارویی در برابر مداخله دارویی

برای متفورمین (metformin) به همراه لیراگلوتاید (liraglutide) در مقایسه با متفورمین تنها، از تاثیر آن بر حوادث جانبی تهوع (OR: 7.22؛ 95% CI؛ 0.72 تا 72.7؛ 28 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، اسهال (OR: 0.31؛ 95% CI؛ 0.01 تا 8.3؛ 28 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و سردرد (OR: 5.80؛ 95% CI؛ 0.25 تا 133؛ 28 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) نامطمئن هستیم. ما مطمئن نیستیم که ترکیبی از متفورمین به همراه لیراگلوتاید در برابر متفورمین تنها تاثیری بر BMI (MD: 2.1؛ 95% CI؛ 0.42- تا 2.62؛ 28 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و کل چربی بدن (MD: -0.50؛ 95% CI؛ 4.65- تا 3.65؛ 28 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) دارد یا خیر.

برای متفورمین، کلومیفن (clomiphene)، و ال‌-کارنیتین (L-carnitine) در برابر متفورمین، کلومیفن، و دارونما، از تاثیر آن بر سقط جنین (OR: 3.58؛ 95% CI؛ 0.73 تا 17.55؛ 274 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، بارداری بالینی (OR: 5.56؛ 95% CI؛ 2.57 تا 12.02؛ 274 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا BMI (MD: -0.3؛ 95% CI؛ 1.17 تا 0.57؛ 274 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) نامطمئن هستیم.

ما مطمئن نیستیم که دکسفن‌فلورامین (dexfenfluramine) در برابر دارونما بر کاهش وزن بر مبنای کیلوگرم تاثیرگذار باشد (MD: -0.10؛ 95% CI؛ 2.77- تا 2.57؛ 21 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). هیچ مطالعه‌ای تولد زنده، کیفیت زندگی، یا پیامدهای سلامت روان را گزارش نکرد.

مداخله دارویی در برابر عدم مداخله یا دارونما

ما مطمئن نیستیم که متفورمین در مقایسه با دارونما بر تولد زنده تاثیری دارد یا خیر (OR: 1.57؛ 95% CI؛ 0.44 تا 5.57؛ 65 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). این نشان می‌دهد که اگر احتمال تولد زنده به دنبال دارونما معادل 15% باشد، شانس آن با مصرف متفورمین بین 7% و 50% خواهد بود. ما مطمئن نیستیم که متفورمین در مقایسه با دارونما، تاثیری بر حوادث جانبی دستگاه گوارش (OR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.32 تا 2.57؛ 65 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، یا سقط جنین (OR: 0.50؛ 95% CI؛ 0.04 تا 5.80؛ 65 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا بارداری بالینی (OR: 2.67؛ 95% CI؛ 0.90 تا 7.93؛ 96 زن، 2 مطالعه؛ I² = 48%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) داشته باشد. ما هم‌چنین اطمینان نداریم که رژیم غذایی در ترکیب با متفورمین در برابر رژیم غذایی و دارونما تاثیری بر BMI (MD: -0.30؛ 95% CI؛ 2.16- تا 1.56؛ 143 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و نسبت دور کمر-به-هیپ (waist-to-hip ratio; WHR) (MD: 2.00؛ 95% CI؛ 2.21- تا 6.21؛ 143 زن، 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) داشته باشد.

مداخله دارویی در برابر مداخله غیر-دارویی

هیچ مطالعه‌ای این مقایسه را انجام نداد.