سوال مطالعه مروری
کدام رژیم درمانی آنتیبیوتیکی در مدیریت نوزادان و کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان بیخطرتر و موثرتر است؟
پیشینه
پنومونی اکتسابی از بیمارستان عبارت است از التهاب بافت یک یا هر دو ریه ناشی از عفونت که در طول بستری در بیمارستان (یعنی 48 ساعت یا بیشتر پس از بستری شدن در بیمارستان) رخ میدهد. این وضعیت یکی از شایعترین عفونتهای اکتسابی از بیمارستان در کودکان سراسر جهان است، و با نرخ بالای مرگومیر همراهی میکند. عمده دانش ما از پنومونی اکتسابی از بیمارستان در کودکان، از مطالعات بزرگسالان گرفته شده است. تا آنجا که میدانیم، این اولین مرور همراه با انجام متاآنالیز است که مزایا و مضرات رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی را در نوزادان و کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان ارزیابی میکند.
تاریخ جستوجو
شواهد تا فوریه 2021 موجود است.
ویژگیهای مطالعه
چهار کارآزمایی را وارد کردیم که 84 کودک مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان را به رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی تصادفیسازی کردند. سه کارآزمایی عبارت بودند از کارآزماییهای چند-مرکزی از ایالات متحده آمریکا، آمریکای لاتین، اروپا و آفریقای جنوبی. کارآزمایی آفریقای جنوبی شامل یک سایت در مالزی بود. هر یک از چهار کارآزمایی وارد شده رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی زیر را مقایسه کردند: سفپیم در مقابل سفتازیدیم؛ لینزولید در مقابل وانکومایسین؛ مروپنم در مقابل سفوتاکسیم؛ و سفتوبیپرول در مقابل سفالوسپورین.
منابع تامین مالی مطالعه
سه کارآزمایی توسط شرکتهای دارویی (Zeneca Pharmaceuticals؛ Pharmacia Corp؛ و Basilea Pharmaceutica International Ltd) تامین مالی شدند، که نشان دهنده وجود خطر احتمالی سوگیری مرتبط با خطر منافع اختصاصی است.
نتایج کلیدی
هر یک از چهار کارآزمایی وارد شده رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی زیر را مقایسه کردند: سفپیم در مقابل سفتازیدیم؛ لینزولید در مقابل وانکومایسین؛ مروپنم در مقابل سفوتاکسیم؛ و سفتوبیپرول در مقابل سفالوسپورین.
فقط یک کارآزمایی پیامدهای اولیه مرگومیر ناشی از هر علتی و عوارض جانبی جدی (عوارض عمده) را گزارش کرد. سه کارآزمایی پیامد ثانویه شکست درمان را گزارش کردند. دو کارآزمایی عمدتا شامل کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه با عفونتهای باکتریایی و بستری در بیمارستان بودند، از این رو کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان فقط زیر-گروههایی را از کل جمعیت مورد مطالعه تشکیل میدادند.
در جایی که پیامدها گزارش شدند، قطعیت شواهد برای هر یک از مقایسهها بسیار پائین بود. ما نتوانستیم از دادههای عددی موجود به نتیجهگیری معناداری دست یابیم.
هیچ یک از کارآزماییهای وارد شده کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، مرگومیر مرتبط با پنومونی، یا عوارض جانبی غیر-جدی (عوارض خفیف) را ارزیابی نکردند.
نتیجهگیریها
شواهد موجود نشان نمیدهد که یک رژیم درمانی آنتیبیوتیکی بیخطرتر و موثرتر از رژیم درمانی دیگر در درمان نوزادان و کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان است. انجام پژوهشهای بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
قطعیت شواهد
قطعیت شواهد بسیار پائین است. هر چهار کارآزمایی وارد شده دارای خطر بالای سوگیری بودند (یعنی مطالعات به گونهای طراحی شدند که نتایج ممکن است چولگی (skewed) داشته باشند). علاوه بر این، کارآزماییهای وارد شده شامل تعداد کمی از شرکتکنندگان بودند، که احتمالا منجر به دستیابی به نتایج نادرست شده است.
به دلیل قطعیت بسیار پائین شواهد موجود، تاثیرات مفید و مضر نسبی رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی نامشخص است. شواهد فعلی برای حمایت از برتری هر رژیم درمانی آنتیبیوتیکی نسبت به رژیم دیگر، کافی نیستند. انجام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی شده برای ارزیابی رژیمهای درمانی مختلف آنتیبیوتیکی در مدیریت پنومونی اکتسابی از بیمارستان در کودکان و نوزادان ضروری است.
پنومونی اکتسابی از بیمارستان یکی از شایعترین عفونتهای بیمارستانی در کودکان سراسر جهان است. عمده دانش ما از پنومونی اکتسابی از بیمارستان در کودکان بازمیگردد به نتایج به دست آمده از مطالعات بزرگسالان. با توجه به اطلاعات موجود، هیچ مرور سیستماتیکی با متاآنالیز، به ارزیابی مزایا و مضرات رژیمهای مختلف آنتیبیوتیکی در نوزادان و کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان نپرداخته است.
ارزیابی تاثیرات مفید و مضر رژیمهای مختلف آنتیبیوتیکی در مدیریت درمانی پنومونی اکتسابی از بیمارستان در نوزادان و کودکان.
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ سه بانک اطلاعاتی دیگر، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را تا فوریه 2021، همراه با بررسی منابع، و جستوجو در استنادات ارزیابی کرده، و به منظور شناسایی مطالعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی شدهای را وارد کردیم که یک رژیم درمانی آنتیبیوتیکی را با هر رژیم درمانی آنتیبیوتیک دیگر در مدیریت پنومونی اکتسابی از بیمارستان در نوزادان و کودکان مقایسه کردند.
سه نویسنده مرور بهطور مستقل از هم، مطالعات را برای ورود ارزیابی کرده، دادهها را استخراج نموده، و به ارزیابی خطر سوگیری (bias) پرداختند. قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از مورتالیتی به هر علتی و عوارض جانبی جدی؛ پیامدهای ثانویه شامل کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، مورتالیتی ناشی از پنومونی، عوارض جانبی غیر-جدی، و شکست درمان بودند. نقطه زمانی ارزیابی اولیه مورد نظر ما، در حداکثر زمان دوره پیگیری قرار گرفت.
چهار کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده را با 84 شرکتکننده وارد کردیم. همه کارآزماییهای وارد شده را با خطر بالای سوگیری ارزیابی کردیم.
هیچ متاآنالیزی را انجام ندادیم، زیرا کارآزماییهای وارد شده رژیمهای درمانی آنتیبیوتیکی مشابه را با هم مقایسه نکردند.
هر یک از چهار کارآزمایی مقایسه متفاوتی را به شرح زیر ارزیابی کردند: سفپیم در مقابل سفتازیدیم؛ لینزولید در مقابل وانکومایسین؛ مروپنم در مقابل سفوتاکسیم؛ و سفتوبیپرول در مقابل سفالوسپورین.
فقط یک کارآزمایی پیامدهای اولیه مورتالیتی به هر علتی و عوارض جانبی جدی را گزارش کرد. سه کارآزمایی پیامد ثانویه شکست درمان را گزارش کردند. دو کارآزمایی عمدتا شامل کودکان بستری و مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه با عفونتهای باکتریایی بودند، از این رو، کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از بیمارستان زیر-گروههایی را از کل حجم نمونه تشکیل میدادند.
در جایی که پیامدها گزارش شدند، قطعیت شواهد برای هر یک از مقایسهها بسیار پائین بود. ما نتوانستیم از دادههای عددی موجود به نتیجهگیری معناداری دست یابیم.
هیچ یک از کارآزماییهای وارد شده کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، مورتالیتی مرتبط با پنومونی، یا عوارض جانبی غیر-جدی را ارزیابی نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شدهاست.