Pytanie badawcze

Które metody leczenia są skuteczne w łagodzeniu objawów związanych z włóknieniem podśluzówkowym jamy ustnej?

Najważniejsze informacje

- Ogólne wyniki są mieszane, ale wskazują, że stosowanie leków o działaniu przeciwutleniającym (antyoksydancyjnym) może być przydatne w leczeniu ograniczonego otwierania ust i prawdopodobnie zmniejszy uczucie pieczenia w jamie ustnej, którego doświadczają osoby cierpiące na włóknienie podśluzówkowe jamy ustnej.

Czym jest włóknienie podśluzówkowe jamy ustnej?

Włóknienie podśluzówkowe jamy ustnej jest chorobą, która powoduje coraz większe napięcie policzków i jamy ustnej. Osoby cierpiące na tę chorobę często odczuwają uporczywy, piekący ból w jamie ustnej. Objawy te mogą utrudniać czynności takie jak jedzenie, mówienie i połykanie. Zaproponowano wiele leków, które można przyjmować doustnie (ogólnoustrojowo), stosować w danym miejscu powierzchniowo (miejscowo) lub wstrzykiwać bezpośrednio w dotknięte obszary. Dostępne są również różne formy chirurgii lub fizjoterapii.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, które metody leczenia są skuteczne w łagodzeniu objawów włóknienia podśluzówkowego jamy ustnej i które z nich są najskuteczniejsze. Chcieliśmy również dowiedzieć się, jakie mogą być zagrożenia i skutki uboczne każdej interwencji terapeutycznej oraz jak często one występują.

Co zrobiliśmy?

Przeszukaliśmy bazy danych czasopism medycznych i stomatologicznych oraz badań naukowych. Wybraliśmy tylko randomizowane badania kliniczne (RCT). W tego typu badaniach uczestnicy są przydzielani do grup w sposób losowy. Jedna grupa otrzymuje badaną terapię, a druga inne leczenie lub brak jest jakiejkolwiek interwencji. RCT mają na celu zmniejszenie ryzyka błędu systematycznego i stronniczości w badaniach klinicznych.

Chcieliśmy skupić się na tym, jak skuteczne było leczenie pod względem przywrócenia osobom cierpiącym na włóknienie podśluzówkowe jamy ustnej możliwości normalnego jedzenia, żucia i mówienia. Ponieważ żadne badania kliniczne nie analizowały tych aspektów, wybraliśmy zwiększenie zakresu ruchu otwierania ust (mierzone w milimetrach między górnymi i dolnymi zębami przednimi) i zmniejszenie uczucia pieczenia w jamie ustnej (mierzone w skali od 0 do 100) jako najbardziej prawdopodobne miary poprawy jakości życia u osób ze zwłóknieniem podśluzówkowym jamy ustnej. Szukaliśmy szczegółowych informacji na temat tych aspektów bezpośrednio po leczeniu (do trzech miesięcy), w średnim okresie (od trzech do sześciu miesięcy) i w dłuższym okresie (po sześciu miesiącach). Szukaliśmy również informacji o jakichkolwiek działaniach niepożądanych (negatywnych skutkach ubocznych leczenia).

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 30 odpowiednich badań klinicznych. Większość badań klinicznych dotyczyła różnych metod leczenia, z których każda działała inaczej. W wielu badaniach klinicznych porównywano ze sobą różne rodzaje terapii. Zdecydowaliśmy, że badania kliniczne porównujące jedną terapię z brakiem aktywnej terapii są najważniejsze, ponieważ nie wiemy, które, i czy w ogóle, terapie faktycznie działają.

Wyniki pokazały nam, że antyoksydanty (które zmiatają i neutralizują wolne rodniki, które naturalnie powstają podczas metabolizmu lub ekspozycji na toksyny środowiskowe) przyjmowane doustnie mogą nieznacznie poprawić otwarcie ust przez okres do sześciu miesięcy po leczeniu, ale nie jesteśmy pewni, czy efekt ten utrzymuje się dłużej. Przeciwutleniacze mogą również zmniejszać uczucie pieczenia w jamie ustnej przez ponad sześć miesięcy po leczeniu i uważamy, że może to być istotna poprawa dla osób z włóknieniem podśluzówkowym jamy ustnej.

Dane naukowe dotyczące innych metod leczenia, którym się przyjrzeliśmy, były bardzo niepewne.

Tylko w połowie badań klinicznych zgłaszano działania niepożądane lub inne potencjalnie szkodliwe skutki leczenia, więc trudno jest z całą pewnością twierdzić o bezpieczeństwie zastosowanych metod.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Jesteśmy umiarkowanie pewni, że przeciwutleniacze pomagają w leczeniu włóknienia podśluzówkowego jamy ustnej, ale mamy niewielkie zaufanie do innych danych naukowych, ponieważ wiele badań klinicznych miało ograniczenia metodologiczne.

Jak aktualny jest przegląd?

Szukaliśmy badań klinicznych opublikowanych do 5 września 2022 roku.