Najważniejsze informacje

- Interwencje multidyscyplinarne i fizyczne mogą być pomocne dla osób chorych na nowotwór w powrocie do pracy.

- Interwencje psychoedukacyjne mogą skutkować niewielką lub żadną różnicą w powrocie do pracy, a efekt interwencji w zakresie zatrudnienia pozostaje niepewny.

O czym jest ten przegląd?

Każdego roku co raz więcej osób po zdiagnozowaniu i leczeniu na nowotwór przeżywa. Wiele osób wyleczonych z nowotworu, prowadzi satysfakcjonujące życie, choć mogą one nadal doświadczać długotrwałych problemów, takich jak zmęczenie, ból i depresja. Te długoterminowe skutki mogą utrudniać uczestnictwo w życiu zawodowym. Z tego względu nowotwór jest istotną przyczyną nieobecności w pracy, bezrobocia i wcześniejszego przechodzenia na emeryturę. Osoby chore na nowotwór, ich rodziny i całe społeczeństwo ponoszą część tego ciężaru. W tym przeglądzie Cochrane oszacowano, w jakim stopniu można pomóc osobom chorym na nowotwór w powrocie do pracy.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy sprawdzić, czy interwencje niemedyczne są lepsze niż standardowa opieka w celu ułatwienia powrotu do pracy. Chcieliśmy również sprawdzić, czy interwencje te doprowadziły do poprawy jakości życia. Uwzględniliśmy cztery rodzaje interwencji:

- interwencje psychoedukacyjne (osoby chore na nowotwór uczyły się o fizycznych skutkach ubocznych, stresie i radzeniu sobie z nim, a także brały udział w dyskusjach grupowych);

– interwencje zawodowe (ukierunkowane na kwestie związane z pracą);

- interwencje fizyczne (osoby chore na nowotwór brały udział w ćwiczeniach fizycznych, takich jak spacerowanie); oraz

– interwencje multidyscyplinarne (doradztwo zawodowe, edukacja pacjentów, doradztwo dla pacjentów, ćwiczenia fizyczne lub kombinacje tych interwencji).

Co zrobiliśmy?

Poszukiwaliśmy badań, które dotyczyły interwencji mających na celu usprawnienie powrotu osób chorych na nowotwór do płatnej pracy (pracowników lub samozatrudnionych). Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki badań oraz oceniliśmy ich wiarygodność na podstawie takich kryteriów jak zastosowana metodyka oraz wielkości badania.

Czego się dowiedzieliśmy?

Odnaleźliśmy 15 badań z udziałem 1477 osób chorych na nowotwór, w których oceniano powrót do pracy. Wszystkie badania przeprowadzono w krajach o wysokich dochodach. Dziewięć badań dotyczyło osób z rakiem piersi, a dwa badania dotyczyły mężczyzn z rakiem prostaty.

– Interwencje psychoedukacyjne prawdopodobnie przynoszą niewielką lub żadną różnicę w powrocie do pracy lub w zmianie jakości życia.

- Interwencje fizyczne i multidyscyplinarne prawdopodobnie wpływają na to, że więcej osób chorych na raka powróci do pracy w porównaniu z tymi, którzy otrzymali standardową opiekę. Interwencja fizyczna prawdopodobnie zwiększy liczbę osób powracających do pracy o 50 do 244 na 1000, ponad średnią wartość 627 na 1000 osób, które wracają do pracy bez interwencji. Interwencja multidyscyplinarna prawdopodobnie pomoże w powrocie do pracy 69 do 219 osobom na 1000. Prawdopodobnie poskutkują one niewielką lub żadną różnicą w zmianie jakości życia.

- Nie mamy pewności co do wpływu interwencji zawodowych na powrót ludzi do pracy.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Z umiarkowaną pewnością możemy stwierdzić, że interwencje fizyczne i multidyscyplinarne mogą zwiększyć liczbę osób chorych na nowotwór powracających do pracy. Nasze zaufanie było niższe z powodu braku jasnych informacji w badaniach jak zostały przeprowadzone. Mamy niskie zaufanie do danych naukowych dotyczących interwencji psychoedukacyjnych oraz nie mamy zaufania do danych naukowych dotyczących interwencji zawodowych. Głównymi powodami zmniejszenia pewności do badań był fakt, że wykorzystywały one metody, które mogły wprowadzić błędy do ich wyników, oprócz tego znaleziono tylko jedno bardzo małe badanie dotyczące interwencji zawodowych. Dalsze badania mogą zmienić wyniki tego przeglądu.

Jak aktualne są te dane?

Niniejsze dane są aktualne do sierpnia 2021 roku.