Jakie są korzyści i szkody związane z zarządzaniem hałasem lub dźwiękiem na oddziale intensywnej terapii noworodków dla wcześniaków lub noworodków z bardzo małą masą urodzeniową?

Kluczowe informacje:

• Hałas na oddziałach intensywnej terapii noworodków (OITN) jest głośniejszy niż w naszych domach lub w większości środowisk pracy. Taki hałas może być bardzo szkodliwy dla niedojrzałych dzieci, zaburzając ich rozwój i prowadząc do uszkodzenia słuchu. Zaleca się ograniczenie hałasu na OITN do poziomu poniżej 45 decybeli (dB), ale jest to bardzo trudne do osiągnięcia.

• Znaleźliśmy tylko 1 badanie, w którym oceniano stosowanie zatyczek do uszu na OITN, a wyniki były bardzo niepewne. W żadnym z badań nie oceniano interwencji mających na celu zmniejszenie poziomu hałasu poniżej 45 dB na całym oddziale noworodkowym lub w pomieszczeniu znajdującym się w jego obrębie.

• Potrzebujemy badań, w których zostanie oceniony wpływ redukcji hałasu na OITN na rozwój, długoterminowe wyniki zdrowotne i słuch dzieci urodzonych przedwcześnie.

Czym jest zarządzanie redukcją hałasu na oddziale intensywnej terapii noworodków?

Niemowlęta przebywające na OITN są narażone na stres, w tym bardzo intensywne dźwięki. Środowisko na OITN jest głośniejsze niż w większości gospodarstw domowych lub pomieszczeń biurowych i zawiera niepokojące dźwięki o krótkim czasie trwania w nieregularnych odstępach czasu. Wiele sygnałów dźwiękowych często wpływa negatywnie na wcześniaki, personel i rodziców. W rekomendacjach American Academy of Pediatrics jako maksymalny dopuszczalny poziom hałasu na oddziale intensywnej terapii wskazano 45 dB, jednak poziom hałasu na OITN często przekracza ten poziom, wahając się od 7 do 120 dB. U 2% do 10% dzieci urodzonych przed terminem rozpoznaje się niedosłuch, podczas gdy w ogólnej populacji dzieci odsetek ten wynosi zaledwie 0,1%.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, jakie korzyści i szkody może przynieść redukcja hałasu dla długoterminowego rozwoju mózgu noworodków.

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy badań, które dotyczyły zarządzania dźwiękiem na OITN. Podsumowaliśmy wyniki i oceniliśmy nasze zaufanie do danych naukowych.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy tylko 1 badanie, które obejmowało grupę 34 noworodków i oceniano w nim stosowanie zatyczek do uszu jako interwencji niwelującej hałas na OITN. Noworodki z bardzo małą masą urodzeniową (poniżej 1500 g) przydzielano losowo do jednej z 2 grup. W pierwszej grupie nie stosowano zatyczek do uszu, a w drugiej stosowano silikonowe zatyczki do uszu przez cały czas, aż do momentu osiągnięcia przez dziecko wieku 35 tygodni po menstruacji (tj. 35 tygodni od ostatniej miesiączki matki) lub do momentu wypisania ze szpitala.

Główne wyniki tego przeglądu wykazały, że dane naukowe są bardzo niepewne co do tego, czy istnieje jakakolwiek różnica między dziećmi stosującymi zatyczki do uszu i tymi, które ich nie stosowały pod względem ryzyka wystąpienia dziecięcego porażenia mózgowego, rozwoju mózgu, funkcji słuchu, masy ciała lub wzrostu w 18–22 miesiącu życia, lub pod względem liczby dni wymagających wsparcia oddechowego, długości hospitalizacji lub ryzyka zgonu podczas pobytu w szpitalu. Nie zgłoszono działań niepożądanych ani szkód.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Z uwagi na brak wystarczającej liczby badań nie jesteśmy pewni wyników. Jedno uwzględnione badanie dotyczyło bardzo małej liczby niemowląt (34) i nie dostarczyło informacji na temat wszystkich interesujących nas kwestii. W badaniu oceniano indywidualne stosowanie zatyczek do uszu. Nie odnaleziono badań, w których testowano interwencje w zakresie zarządzania dźwiękiem stosowane na całym OITN lub w jednej z sekcji (pomieszczeń) OITN.

Jak aktualne są przedstawione dane naukowe?

Niniejszy przegląd jest aktualizacją przeglądu pierwotnie opublikowanego w 2015 r. i po raz pierwszy zaktualizowanego w 2020 r. Dane naukowe są aktualne do sierpnia 2023 roku.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Maria Kowalczyk; Redakcja: Karolina Moćko

Tools
Information