Najważniejsze informacje

• Może istnieć niewielka lub żadna różnica między lubiprostonem a placebo (leczeniem pozorowanym) pod względem skuteczności leczenia trudnych do wyleczenia zaparć u dzieci. Stwierdziliśmy również, że lubiproston jest prawdopodobnie tak samo bezpieczny jak placebo.

• Prawdopodobnie istnieje niewielka lub żadna różnica między prukaloprydem, innym środkiem przeczyszczającym, a placebo pod względem częstości wypróżnień na dobę, skuteczności leczenia i bezpieczeństwa.

• Nie jest jasne, czy którakolwiek z innych metod leczenia, którym się przyjrzeliśmy, jest pomocna. Dane naukowe są niepewne ze względu na bardzo małą liczbę uczestników i problemy ze sposobem raportowania badań.

• Obecnie nie istnieje uzgodniona definicja zaparć trudnych do wyleczenia. Aby opracować dalsze dane naukowe dotyczące terapii trudnych do wyleczenia zaparć, badacze muszą stosować tę samą definicję. Chcielibyśmy zachęcić do dalszych prac nad opracowaniem uzgodnionej definicji.

Czym są trudne do wyleczenia zaparcia?

Zaparcia u dzieci są częstym problemem. Jeśli lekarze nie mogą znaleźć podstawowej przyczyny objawów, nazywa się je zaparciami czynnościowymi. Objawy zaparć obejmują mniejszą częstotliwość wypróżnień, nietrzymanie stolca lub brudzenie oraz ból brzucha. Zaparcia mogą być łagodne i dobrze reagować na standardowe metody leczenia, takie jak zmiana zachowania lub środki przeczyszczające. Mogą jednak być cięższe lub trwać przez długi czas. Zdefiniowaliśmy trudne do wyleczenia zaparcia jako zaparcia, które utrzymują się pomimo zastosowania standardowego leczenia.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, które terapie są pomocne i bezpieczne w leczeniu dzieci (w wieku od 0 do 18 lat) z zaparciami, które nie mijały w odpowiedzi na standardowe metody leczenia (tj. z zaparciami trudnymi do wyleczenia) Ten bardzo nasilony stopień zaparć może wpływać na życie dziecka w bardzo negatywny sposób, na przykład uniemożliwiając mu naukę w szkole i wykonywanie innych codziennych czynności, powodując ból, dyskomfort i ogólny niepokój oraz wiązać się z koniecznością leczenia szpitalnego. W związku z tym istnieje potrzeba zbadania, czy testowane terapie mogą pomóc w rozwiązaniu tego problemu.

Co zrobiliśmy?

Rozważaliśmy wszelkie leki, zabiegi chirurgiczne lub terapie mające pomóc dzieciom z trudnymi do opanowania zaparciami. W każdym badaniu porównywano określone leczenie z placebo, brakiem leczenia lub innym leczeniem. Byliśmy zainteresowani tym, czy terapie zwiększyły częstotliwość wypróżnień, zmniejszyły objawy lub doprowadziły do powodzenia leczenia. Chcieliśmy również wiedzieć, czy terapie są bezpieczne, więc sprawdziliśmy, czy powodują skutki uboczne. Szukaliśmy badań klinicznych z randomizacją (badań, w których ludzie są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej grup leczenia) porównujących dowolną terapię medyczną, chirurgiczną lub uzupełniającą z brakiem leczenia, placebo lub innym leczeniem u dzieci z zaparciami trudnymi do wyleczenia.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 10 badań z udziałem 1278 dzieci. Średnia wieku uczestników wynosiła od około 5 do 10 lat. Badania przeprowadzono w Iranie, Brazylii, Kolumbii, USA, Kanadzie, Australii i kilku krajach europejskich. Badania trwały od jednego do sześciu miesięcy.

W badaniach dokonano następujących porównań:

• zastrzyk z botoksu względem środków zmiękczających stolec;

• erytromycyna w porównaniu z placebo;

• lubiproston w porównaniu z placebo;

• doodbytniczy sulfobursztynian sodu i sorbitol w porównaniu z doustnymi środkami przeczyszczającymi zawierającymi glikol polietylenowy;

• terapia biofeedback w porównaniu z brakiem leczenia;

• elektromotoryczne doodbytnicze wstrzyknięcie botoksu w porównaniu ze standardowym wstrzyknięciem botoksu;

• wstrzyknięcie botoksu a mialektomia wewnętrznego zwieracza odbytu;

• prukalopryd w porównaniu z placebo;

• przezskórna stymulacja elektryczna w porównaniu ze stymulacją pozorowaną; oraz

• zlecona przez dietetyka dieta śródziemnomorska z pisemnymi instrukcjami w porównaniu z pisemnymi instrukcjami.

Główne wyniki

• Różnica między lubiprostonem a placebo w osiąganiu skuteczności leczenia może być niewielka lub żadna, a różnica w działaniach niepożądanych jest prawdopodobnie niewielka lub żadna.

• Prawdopodobnie istnieje niewielka lub żadna różnica między prukaloprydem a placebo pod względem częstotliwości defekacji, skuteczności leczenia i działań niepożądanych.

• Nie wiemy, czy którakolwiek z innych metod leczenia analizowanych w tym przeglądzie jest bezpieczniejsza lub bardziej korzystna niż inne.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Dane naukowe są ograniczone ze względu na małą liczbę uczestników we włączonych badaniach, a także dlatego, że każde badanie dotyczyło innego porównania, przez co dane naukowe są nieprecyzyjne. Pojawiły się również wątpliwości, co do sposobu przeprowadzenia badań, co wywołało podejrzenie o ich stronniczości.

Na ile aktualne są przedstawione dane naukowe?

Niniejszy przegląd jest aktualny do czerwca 2023 r.